گاهی اوقات لازم است محلول پاشش آماده شده خواسته یا ناخواسته باید برای مدت زمانی، حتی چندین روز، در مخزن نگهداری شود. نگهداری محلول پاشش علف کش های بازدارنده آنزیم استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز نه تنها کاهش کارایی آنها به دلیل آب کافت می شود، بلکه ترکیبات حاصل از آب کافت آنها سمیت بسیار بیشتری در مقایسه با خود علف کش ها بر موجودات غیرهدف در محیط زیست دارند. آزمایش حاضر با دو هدف 1) بررسی تاثیر مدت زمان نگهداری محلول پاشش هالوکسیفوپ-آر-متیل، فلوآزیفوپ-پی-بوتیل و ستوکسیدیم بر کارایی آنها در کنترل علف هرز جودره و 2) بررسی تاثیر دو عامل پی اچ آب سمپاشی و نور بر رابطه فوق اجرا گردید. پژوهش حاضر در سه آزمایش مستقل انجام گرفت که در هر کدام یکی از علف کش های مذکور بررسی شد. طرح آزمایشی برای هر آزمایش (هر علف کش) به صورت فاکتوریل (6 × 2 × 9) در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار بود. اولین فاکتور شامل 6 سطح از مقدار علف کش (صفر، 20، 40، 60، 80 و 100 درصد مقدار توصیه شده روی برچسب)، دومین فاکتور شامل 2 سطح از مقدار پی اچ آب سمپاشی (5 و 8) و سومین فاکتور شامل 9 سطح از مدت زمان و شرایط نگهداری (صفر، 24، 48، 96 و 192 ساعت نگهداری تحت شرایط تاریکی، 12+12، 24+24، 48+48 و 96+96 ساعت نگهداری تحت شرایط تاریکی و روشنایی طبیعی) بودند. مقادیر ED50 (مقدار علف کش لازم برای کنترل 50 درصدی) برای هالوکسیفوپ-آر-متیل و فلوآزیفوپ-پی-بوتیل تحت تاثیر پی اچ آب سمپاشی قرار نگرفت. در حالی که با کاهش پی-اچ آب سمپاشی از 8 به 5، مقدار پارامتر ED50برای ستوکسیدیم به طور معنی داری از 64/136 به 35/113 گرم ماده موثره در هکتار کاهش یافت که نشان دهنده آن است که کاهش پی اچ آب می تواند باعث بهبود کارایی ستوکسیدیم در کنترل جودره شود. در تیمار شاهد (تهیه محلول پاشش در همان روز سمپاشی با آبی دارای پی اچ 8)، مقدار هالوکسیفوپ-آر-متیل، فلوآزیفوپ-پی-بوتیل و ستوکسیدیم لازم برای کاهش 50 درصدی وزن خشک جودره به ترتیب برابر 60/34، 64/80 و 64/136 گرم ماده موثره در هکتار بدست آمد. در هر وضعیتی (از نظر پی اچ و نور)، با افزایش مدت زمان نگهداری محلول پاشش علف کش ها، مقادیر پتانسیل نسبی آنها به طور پیوسته کاهش یافت که حاکی از کاهش کارایی علف کشی آنهاست. ستوکسیدیم حساسیت بسیار شدیدی به نگهداری محلول پاشش نشان داشت؛ به طوری که امکان نگ