سختی آب، یکی از عوامل کاهنده کارایی علف کش ها به حساب می آید. لذا، افزودن سولفات آمونیوم به محلول سمپاشی، باعث رفع اثر نامطلوب سختی آب بر کارایی علف کش ها می شود. در این ارتباط، تأثیر توالی و فاصله زمانی اضافه کردن سولفات آمونیوم و سولفوسولفورون به آب سخت، بر میزان مهار یولاف وحشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (4 × 4 × 6) در چهار تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل مقدار سولفوسولفورون در شش سطح صفر، 25/1، 50/2، 5، 10 و 20 گرم سولفوسولفورون در هکتار بود. فاکتور دوم شامل نوع حامل پاشش در چهار سطح آب مقطر، آب مقطر حاوی کلرید سدیم، آب مقطر حاوی کلرید کلسیم و آب مقطر حاوی کلرید آهن بود. فاکتور سوم شامل توالی و ترتیب زمانی افزودن ماده افزودنی و سولفوسولفورون به حامل پاشش در چهار سطح بدون ماده افزودنی، افزودن سولفات آمونیوم نیم ساعت قبل، همزمان و نیم ساعت بعد از افزودن سولفوسولفورون به حامل پاشش بود. نتایج نشان داد که سختی آب باعث کاهش کارایی علف کش سولفوسولفورون بر یولاف وحشی شد. بدین صورت که حضور کاتیون های سدیم، کلسیم و آهن در حامل پاشش، مقدار سولفوسولفورون لازم برای کاهش 90 درصدی وزن خشک یولاف وحشی زمستانه را به ترتیب از 80/9 به 60/27، 48/47 و 32/50 گرم در هکتار افزایش داد. بین شدت ناسازگاری کاتیون های کلسیم و آهن اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که افزودن سولفات آمونیوم نیم ساعت بعد از افزودن سولفوسولفورون به آب مقطر حاوی کاتیون ها هیچ تاثیری در رفع اثر ناسازگار کاتیون ها بر کارایی سولفوسولفورون نداشت. برعکس، افزودن سولفوسولفورون نیم ساعت بعد از افزودن سولفات آمونیوم به آب مقطر حاوی کاتیون ها، کارایی سولفوسولفورون را افزایش داد. بنابراین، توصیه می شود در صورت استفاده از آب سخت جهت سمپاشی، ابتدا سولفات آمونیوم و سپس علف کش به مخزن سمپاش اضافه شود.
