گودرز احمدوند

نشست گرد و خاک بر روی اندام های هوایی علف های هرز می تواند اثر نامطلوبی بر کارایی علف کش-ها داشته باشد که باید به طریقی این اثر برطرف شود. در این پژوهش گلخانه ای که در 1397 در دانشگاه بوعلی سینا اجرا گردید، واکنش نسبت وزن تر به وزن خشک یولاف وحشی زمستانه به شش مقدار از اکسی-فلورفن (صفر، 8/28، 60، 120، 240 و 480 گرم ماده مؤثره در هکتار)، پاراکوات (صفر، 36، 75، 150، 300 و 600 گرم ماده مؤثره در هکتار) و گلوفوسینات (صفر، 60، 125، 250، 500 و 1000 گرم ماده مؤثره در هکتار) بکار رفته با حجم های پاشش 240، 480 یا 240 لیتر در هکتار به همراه 50 گرم مپیکوات در هکتار تحت شرایط صفر و 20 کیلوگرم گرد و خاک در هکتار بررسی گردید. در عدم حضور گرد و خاک، افزودن مپیکوات به محلول پاشش اکسی فلورفن و پاراکوات تاثیری بر کارایی آنها نداشت ولی افزودن آن به محلول پاشش گلوفوسینات تاثیر منفی بر کارایی آن گذاشت. در حضور گرد و خاک، افزودن مپیکوات به محلول پاشش اکسی فلورفن تاثیر معنی داری بر کارایی آن نداشت ولی افزودن آن به محلول پاشش گلوفوسینات تاثیر منفی شش برابری بر کارایی آن داشت. در حالی که افزودن مپیکوات به محلول پاشش پاراکوات تاثیر مثبت بر کارایی پاراکوات داشت و سبب افزایش 07/62 درصدی در کارایی آن شد. چه گرد و خاک اعمال شود یا نشود، افزایش حجم پاشش از 240 به 480 لیتر در هکتار سبب بهبود کارایی همه علف کش ها در خشکاندن اندام های هوایی یولاف وحشی زمستانه شد.