این آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با شش تکرار طی دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی زرقان استان فارس انجام شد. کرتهای اصلی شامل سه تیمار خاکورزی مرسوم (کامل)، کم خاکورزی و بی خاک ورزی و کرتهای فرعی شامل کنترل شیمیایی و عدم کنترل (شاهد) علفهای هرز بود. تراکم بوته علفهای هرز یکساله در تیمار خاکورزی مرسوم، در سال دوم بیش از تیمارهای خاکورزی حفاظتی بود، اما تراکم بوته علفهای هرز چندساله در نظامهای حفاظتی نسبت به سال اول، افزایش یافت. تیمار خاکورزی کامل موجب چیرگی تعداد معدودی از علفهای هرز یکساله و کاهش تنوع گونه ها گردید. در تیمار کم خاکورزی ترکیبی از علف های هرز چند ساله و یک ساله با تراکم کم شکل گرفت . میانگین شاخص تنوع شانون و مارگالف و شاخص یکنواختی در تیمار بی خاکورزی به صورت معنی داری بیشتر از تیمار خاکورزی مرسوم بود. در تیمار بی خاک ورزی تعدادی از علف های هرز چند ساله و یک ساله با تراکم زیاد و آلودگی شدید پس از دوسال، به وجود آمد. در تیمارهای خاکورزی مرسوم و کم خاکورزی، کنترل شیمیایی در مهار علفهای هرز هر دو محصول موفق بود، اما در تیمار بی خاکورزی از موفقیت برخوردار نبود
