به منظور بررسی اثر سیستمهای گوناگون تغذیهای بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه روغنی آفتابگردان رقم یوروفلور در شرایط تنش رطوبتی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده 1392 اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح آبیاری بهینه و تنش کم آبیاری (به ترتیب آبیاری پس از 60 و - کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 93 به عنوان کرتهای اصلی و تیمارهای گوناگون تغذیه گیاهی شامل : 1- عدم کاربرد هر گونه کود (A 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس - -3 کود آلی ورمی کمپوست، 4- کود زیستی فسفونیتروکارا، 5 ،(NPK) شیمیایی و زیستی (شاهد)، 2- کاربرد 100 درصد کود شیمیایی پیشنهاد شده ورمی کمپوست+ فسفونیتروکارا، 6- ورمی کمپوست+ 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن و فسفر پیشنهاد شده، 7- فسفو نیتروکارا+ 50 درصد کود شیمیایی 50 درصد کود شیمیایی - نیتروژن و فسفر پیشنهاد شده، 8- ورمی کمپوست+ فسفونیتروکارا+ 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن و فسفر پیشنهاد شده و 9 نیتروژن و فسفر پیشنهاد شده به عنوان کرتهای فرعی بود. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که تنش کم آبی و تیمارهای تغذیهای به طور معنی - داری تمامی صفات اندازهگیری شده را تحت تأثیر قرار دادند. همچنین اثر متقابل سیستم تغذیه در آبیاری بر صفات وزن طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنیدار بود. بالاترین عملکرد دانه در شرایط آبیاری بهینه با کاربرد کامل کود شیمیایی به دست آمد ( 591 گرم در مترمربع)، در حالیکه در شرایط تنش کم آبی، بیشترین عملکرد ( 314 گرم در مترمربع) به کاربرد ورمی کمپوست به همراه نیمی از کود شیمیایی توصیه شده تعلق داشت. به طور کلی، از مقایسه کودهای بررسی شده چنین به نظر می رسد که کاهش مصرف کودهای شیمیایی و جایگزینی آن با ورمی کمپوست میتواند در راستای نیل به کشاورزی پایدار در شرایط تنش رطوبتی، مؤثر واقع شود.
