این پژوهش با هدف بررسی نقش فنولوژی بر واکنش ارقام گندم به تنش شوری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا گردید. تیمار های آزمایش شامل چهار رقم گندم (الوند، توس، نوید و سایسون) و شوری آب در پنج سطح (صفر، 4، 8، 12 و 16 دسی زیمنس بر متر) بود. تنش شوری به جز سبزشدن، بر سایر مراحل فنولوژیکی گندم اثر کاهشی داشت. صفات شاخص کلروفیل، ارتفاع بوته، وزن خشک سنبله، درصد ساقه بارور، طول سنبله، عملکرد دانه و بیولوژیک گندم در تنش شوری کاهش یافت. ارقام گندم در هر یک از صفات مورد بررسی با یکدیگر تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین تاثیر شوری بر فنولوژی و دیگر صفات مورد بررسی در رقم سایسون بدست آمد. با افزایش شوری دو رقم توس و نوید در بسیاری از صفات اندازه گیری شده تغییر کمتری در مقایسه با دو رقم دیگر نشان دادند. به طور کلی رقم توس به دلیل نیاز به درجه روز رشد تجمعی کمتر برای تکمیل مراحل فنولوژیکی و ثبات بیشتر در عملکرد، سازگارترین رقم به شوری بود
