هدف این پژوهش بررسی تجربه های معلمان ابتدایی از برنامه درسی حضوری و مجازی بود. روش پژوهش از نوع پدیدارشناسانه توصیفی بود. میدان پژوهش شهرهمدان و مشارکت کنندگان در پژوهش 20 نفر معلم دوره ابتدایی بود که به شیوه گلوله برفی شناسایی و انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. داده های مصاحبه با روش تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نشان داد که وسایل مورد استفاده در کلاس، جو عاطفی، انعطاف پذیری زمانی و مکانی، حضور و غیاب، نظم و انضباط، ایجاد انگیزه، روابط اجتماعی، آرامش روانی، هزینه ها و مشارکت والدین مؤلفه های مهم درباره ی ارتباط بین آموزگار با دانش آموز هستند. در حوزه ی فعالیت های یادگیری نیز مؤلفه های نحوه ی اجرای فعالیت های یادگیری، به کار گیری انواع فعالیت های یادگیری, مدت زمان انجام فعالیت های یادگیری، نحوه ی بازخورد دادن به فعالیت های یادگیری و دسترسی به فعالیت های یادگیری انجام شده در کلاس شناسایی شدند. در حوزه ی ارزشیابی پنج مؤلفه ی شیوه های اجرای انواع ارزشیابی، تفاوت در ابزارهای ارزشیابی، صحت ارزشیابی، مدت زمان انجام ارزشیابی و میزان استرس در زمان ارزشیابی استخراج گردید. همچنین در حوزه ی بازخورد دادن به دانش آموز مؤلفه های شیوه ی بازخورد دادن، مدت زمان بازخورد دادن و اثربخشی بازخورد دادن شناسایی شدند. کاربست یافته های این پژوهش در نظام آموزش و پرورش برای برنامه ریزی درسی و انجام سایر فعالیت های مربوط به حوزه ی آموزش و یادگیری می تواند باعث بهبود عملکرد آموزگاران و پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان گردد.
