فعالیت های یادگیری بازیگونه تبدیل به یک موضوع داغ در ادبیات علمی مرتبط شده است زیرا یادگیری را به واسطه یک روش سرگرم کننده تقویت می کند و انگیزش دانش آموزان را برای درگیر شدن بیشتر در فرایند آموزشی می پرواند. به همین خاطر، می تواند روند یادگیری را تقویت و درگیری سازی دانش آموزان را بهبود بخشد. در همین راستا پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر فعالیت های یادگیری بازیگونه بر انگیزش، درگیری سازی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهرستان رباط کریم در استان تهران بود که در سال تحصیلی 99 – 1400 مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ......(چهارکلاس از یک مدرسه) 154 دانش آموز انتخاب شد که به دو گروه 38 و 39 نفری (گروه کنترل) و دو گروه 38 و 39 نفری (گروه آزمایش) تقسیم شدند. روش پژوهش، شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل) بود. ابتدا پیش آزمون های انگیزش، درگیری سازی و پیشرفت تحصیلی اجرا شدند بعد از اجرای دوره (45 روز) برای اندازه گیری میزان انگیزش و درگیری سازی دانش آموزان از چک لیست و پرسشنامه و جهت اندازه گیری پیشرفت تحصیلی درس ریاضی در مبحث عدد و رقم و جمع و تفریق اعداد دو رقمی از آزمون یادگیری استفاده شد. ابزار پژوهش حاضر شامل یک چک لیست (پایایی 89/0) و یک پرسشنامه (پایایی 81/0) انگیزش و یک چک لیست (پایایی 90/0) و یک پرسشنامه (پایایی 88/0) درگیری سازی محقق ساخته و آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی ( پایایی 80/0) در مبحث عدد و رقم و جمع و تفریق اعداد دو رقمی بود. پایایی پرسشنامه ها و چک لیست های انگیزش و درگیری سازی با استفاده از روش آلفای کرونباخ و آزمون پیشرفت تحصیلی با استفاده از روش کودرریچاردسون محاسبه شد. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که فعالیت های یادگیری بازیگونه بر انگیزش (توجه، ارتباط، اعتماد و رضایت) و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی موثر است اما تاثیر معنا داری بر درگیرسازی (شناختی، رفتاری، عاطفی، فرهنگی – اجتماعی و عاملی) آنها ندارد.
