فرهاد سراجی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین میزان سواد رسانه ای با کاهش آسیب های اجتماعی استفاده از اینستاگرام انجام پذیرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه هدف، جوانان 18 تا 30 ساله شهر همدان می باشند که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، توأم با روش تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید لیکن جهت ضریب اطمینان بیشتر این تعداد نمونه با ضریب 04 / 1 به 400 نمونه ارتقاء پیدا کرد که در ادامه جهت جمع آوری داده های موردنیاز از دو پرسشنامه)پرسشنامه محققساخته سنجش سواد رسانه ای و پرسشنامه استاندارد آسیب های استفاده از فضای مجازی( استفاده شده که برای تعیین روایی آن ها از روایی محتوایی و برای به دست آوردن پایایی آن ها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که مقدار آن ها به ترتیب در پرسشنامه های مذکور 93 / 0 و 92 / 0 محاسبه گردید. در این پژوهش جهت آزمون فرضیه ها از شاخصهای آمار توصیفی و استنباطی نظیر؛ میانگین، درصد، آزمون کالموگرف-اسمیرنوف، آزمون T تک گروهی، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیره در محیط نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان دهنده آن است که بین سوادرسانهای و مؤلفههای آن یعنی)میزان دسترسی به رسانهها، میزان استفاده از رسانهها، تفکر انتقادی در مورد رسانهها و تولید پیامهای رسانهای( با میزان آسیبهای اجتماعی استفاده از اینستاگرام ) 0001 / p=0 و 466 / r=-0 ( رابطه منفی و معناداری در سطح 01 / 0 وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندمتغیره نشان داد؛ مؤلفههای دسترسی به رسانهها و تفکر انتقادی در مورد رسانهها بیشترین تأثیر را بر میزان آسیبهای استفاده از اینستاگرام در بین گروه مورد مطالعه داشته و همچنین مؤلفه های میزان استفاده از رسانهها و تولید پیامهای رسانهای تأثیر چندانی بر آسیبهای استفاده از اینستاگرام نداشته بنابراین مؤلفه های دسترسی به رسانهها و تفکر انتقادی در مورد رسانهها توانایی پیشبینی میزان آسیبهای استفاده از شبکه اجتماعی اینستاگرام را دارند.