محتوای الکترونیکی یکی از دروندادهای مهم نظام یادگیری الکترونیکی است. کارکرد این عنصر برنامه-درسی ارائه حقایق، مفاهیم، اصول، روش کارها، نگرش ها و روش های تحقیق مرتبط با یک موضوع درسی به یادگیرنده است تا برای او فرصت کسب و ساخت دانش فراهم گردد. بخشی از محتوا قبل از شروع دوره آموزشی به عنوان سند مکتوب به یادگیرنده ارائه می شود و بخشی دیگر در حین اجرای محتوا و از تعاملات و کنش و واکنش های بین یادگیرنده با محتوا، معلم و یادگیرندگان دیگر حاصل می شود. محتوای الکترونیکی برای اینکه فرصت های لازم برای کسب و ایجاد دانش را برای یادگیرنده فراهم نماید، باید به شکل خودآموز، چندرسانه ای، تعاملی و تا حد امکان باز ی گونه طراحی و تولید شود. در واقع محتوای الکترونیکی با داشتن ویژگی های خودآموزی، چندرسانه ای، تعاملی و بازی گونگی باید زمینه ها و فرصت-های لازم را به یادگیرنده ارائه کند. خودآموز بودن محتوای الکترونیکی اشاره دارد به اینکه محتوا دارای ساختار روشن، عینی، دقیق و منظم باشد و بدون نیاز به کمک دیگران قابل درک باشد. چندرسانه ای بودن اشاره دارد به اینکه محتوای الکترونیکی باید عناصر محتوا را در قالب های رسانه ای به شکل متن، صدا، تصویر و پویانمایی به گونه ای با هم ترکیب کند تا امکان یادگیری برای یادگیرنده تسهیل شود. تعاملی بودن آن به قابلیت تعامل محتوا و امکان دستکاری آن توسط یادگیرنده و انطباق پذیری آن با ویژگی ها و نیازهای یادگیرنده دلالت دارد و بازی گونه بودن بر استفاده از بازی وارسازی در ارائه محتوا تاکید می کند. در این مقاله محتوای الکترونیکی با توجه به این چهار ویژگی مورد بحث ارائه می شود و در انتها بر اساس ویژگی ها و اصول محتوای الکترونیکی جمع بندی به عمل می آید.
