هدف این پژوهش تبیین نقش برنامه درسی در کاهش شکاف دیجیتالی جدید است. شکاف دیجیتالی جدید وضعیت نوظهوری است که غالبا شهروندان و کاربران عمومی فضای مجازی در اثر عدم مشارکت صحیح در تولید و توزیع محتوای الکترونیکی با آن روبرو هستند. این وضع با اصطلاحاتی مانند؛ «شکاف دیجیتالی سطح دوم»، «شکاف مشارکتی» و «شکاف کاربری» مورد بحث قرار می گیرد. در این پژوهش با استفاده از روش سنتزپژوهی نشان داده می شود که برنامه درسی باید در چهار عرصه توسعه سواد فناورانه، نحوه ترکیب چندرسانه ای، فهم معنایی و درک اجتماعی برای رفع این شکاف دیجیتالی بکوشد.
