هدف این پژوهش تحلیل موانع توسعه مدارس هوشمند دوره اول متوسطه شهرستان صحنه با توجه به ویژگی های اجرای نوآوری آموزشی بود. طرح هوشمندسازی مدارس برنامه نوآورانه آموزشی است که در راستای تلفیق فناوری اطلاعات و ارتباطات با برنامه درسی مدارس صورت می گیرد. رویکرد پژوهش کیفی و روش آن از نوع پدیدار شناسی بوده است. مشارکت-کنندگان در آن آگاهان کلیدی بوده که به عنوان دبیر، مدیر و معاونین فناوری مدرسه مشغول به کار بودند. بر اساس منطق نمونه گیری هدفمند 21 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و مبنای کفایت نمونه اشباع نظری بود. داده ها به شیوه مصاحبه نیمه-ساختاریافته جمع آوری و سپس با استفاده از روش پنج مرحله ای اسمیت تجزیه و تحلیل شدند. جهت اطمینان از صحت و پایایی داده ها از معیارهای موثق بودن و اعتبار، تأیید پذیری، قابلیت اعتماد و انتقال پذیری استفاده گردید. یافته ها نشان داد؛ اجرای برنامه هوشمندسازی در مدارس شهرستان صحنه کرمانشاه به عنوان یک نوآوری آموزشی با موانعی مانند ضعف دانش دبیران، عدم باور به استفاده سازنده گرایانه از رایانه، ضعف مهارت و خودکارآمدی در استفاده از فناوری های آموزشی، مقاومت معلمان و مدیران در برابر نوآوری تلفیق فناوری با برنامه درسی، نارسایی در پشتیبانی های فنی و آموزشی، عدم انطباق ساختارهای آموزشی با تلفیق فناوری ها، عدم استفاده از ظرفیت های انجمن اولیاء و مربیان، درونی نشدن فرهنگ استفاده از فناوری و مدیریت غیرپاسخگو از موانع اجرای طرح نوآورانه توسعه برنامه هوشمندسازی مدارس است.
