هدف این پژوهش بررسی تجارب کشورهای مختلف در زمینه کیفیت بخشی به نظام آموزش ترکیبی است. یادگیری ترکیبی به عنوان موج سوم محیط های یادگیری، بعد از محیط های حضوری و الکترونیکی در دانشگاه ها و سازمان های آموزشی مرسوم شده است که هدف عمده آن بهبود کیفیت یادگیری، بسط دامنه پوشش و کاهش هزینه هاست. رویکرد پژوهش کیفی و روش آن مطالعه تطبیقی بوده است که از بین هفده دانشگاه از دور مگا(میلیونی) چهار دانشگاه آناتولی ترکیه، ایندیرگاندی هند، اویوسی چین و آلبرتای کانادا را به عنوان نمونه های هدفمند انتخاب کرده است. مقوله های مورد مشاهده و بررسی در این دانشگاه ها شامل ساختار دانشگاه، سیاست ها و راهبردها، سامانه مدیریت یادگیری، تهیه محتوا، فعالیت ها و منابع یادگیری، شیوه تدریس و ارزشیابی، پشتیبانی آموزشی و نظام ارزشیابی کیفیت آموزشی دانشگاه ها بوده است. برای جمع آوری و تحلیل داده-های از روش چهار مرحله ای توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه جرج برودی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد هر چهار دانشگاه از لحاظ ساختار سازمانی از الگوی دانشگاه باز انگلستان پیروی می کنند و دارای پردیس مرکزی، مراکز منطقه ای و واحدهای منطقه ای هستند. هر چهار دانشگاه بر اساس سیاست های خاص و مطابق سندهای سیاستی به سمت الکترونیکی سازی آموزش و یادگیری ترکیبی پیش رفته اند. دانشگاه های مورد مطالعه در کنار محتوای خودآموز متنی، اقدامات گسترده ای برای الکترونیکی سازی محتوا و طراحی فعالیت ها انجام داده اند که در این زمینه دانشگاه آلبرتا از لحاظ تاکید بر فعالیت های یادگیری فردی و گروهی با سه دانشگاه دیگر تفاوت دارد. هر چهار دانشگاه برای تدارک منابع یادگیری غنی و در دسترس از تلویزیون آموزشی استفاده می کنند. نظام پشتیبانی در هر چهار دانشگاه متناسب با شرایط فرهنگی – اجتماعی مخاطبان تدارک دیده شده است و در دانشگاه ایندیرا به دلایل مختلف استقبال از حمایت ها و پشتیبانی های فنی و آموزشی ضعیف تر است. در دانشگاه های مورد مطالعه تدریس و تعاملات حضوری بین دانشجویان و مدرسان در واحدهای منطقه ای انجام می شود. تدریس-های همزمان آنلاین توسط استادان برجسته و راهنمایی های ناهمزمان توسط راهنما های آنلاین انجام می شود. شیوه های ارزشیابی در دانشگاه ها متفاوت است، ولی در همه دانشگاه بخشی از نمره ارزشیابی به ارزشیابی های تکوینی و بخشی دیگر به ارزش
