پژوهش حاضر باهدف مقایسه تأثیر روش های تدریس متداول و ترکیبی بر میزان یادگیری و یادداری درس هندسه فضایی پایه دوم متوسطه مدارس دخترانه ناحیه 2 شهر زنجان انجام گرفته است. این تحقیق با توجه به موضوع و هدف آن از نوع شبه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کلاس های پایه دوم متوسطه رشته تجربی دبیرستان های دولتی دخترانه ناحیه 2 شهر زنجان به تعداد 501 نفر می باشند. با روش خوشه ای چندمرحله ای، یک مدرسه انتخاب و از بین کلاس های دوم تجربی، دو کلاس 30 نفره به تصادف انتخاب، سپس یک کلاس به عنوان گروه آزمایش و یک کلاس به عنوان گروه کنترل موردمطالعه قرار گرفتند. جهت دستیابی به هدف پژوهش طرح پیش آزمون- پس آزمون بین دو گروه اتخاذ گردید. ابزارهای مورداستفاده آزمون های محقق ساخته بود که روایی آن طبق نظرات اساتید تکنولوژی آموزشی و استاد راهنما و استاد مشاور و متخصصین درس هندسه به دست آمد. برای سنجش پایایی آزمون ها از روش آلفای کرونباخ برای سؤالات تستی و روش تصحیح مصححان برای سؤالات تشریحی استفاده شد که ضریب پایایی بین 8/0 و 82/0 برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل داده های آماری از شاخص های آمار توصیفی شامل (میانگین، درصد، فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون شاپیرو ویک برای نرمال بودن توزیع داده ها، آزمون t و تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان یادگیری و یادداری دانش آموزانی که به روش ترکیبی آموزش دیده اند به طور معناداری بیشتر از میزان یادگیری و یادداری دانش آموزانی است که به شیوه سنتی آموزش دیده اند.
