با توسعه فناوری اطلاعات و تغییر شرایط زندگی بازیهای رایانهای در میان نوجوانان رواج بسیار یافته است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویتبندی نگرانیهای والدین از آسیبهای ناشی از بازیهای رایانهای بر فرزندان نوجوانشان است. این پژوهش با روششناسی ترکیبی و با طرح اکتشافی انجام شده است. در مرحله اول این پژوهش از روششناسی کیفی بهره گیری شده و با روش پدیدارشناسی با 11 نفر از والدین مصاحبه عمیق و اکتشافی به عمل آمده است که مشارکت کنندگان با روش نمونهگیری گلوله برفی انتخاب شدهاند. در تحلیل دادهها 823 کد اولیه، 11 مضمون فرعی و سه مضمون اصلی شامل؛ آسیبهای جسمانی و فیزیکی، آسیبهای فرهنگی و اجتماعی و آسیبهای شناختی و فکری شناسایی شده است. در مرحله دوم به منظور بسط یافتهها از روششناسی کمی استفاده شده است. روش آن پیمایشی و جامعه آماری آن والدین)پدر یا مادر( دانشآموزان پسر دوره متوسطه شهر نهاوند بوده است که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای 222 نفر از والدین به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه محققساخته پاسخ داده اند. دادههای حاصل از پرسشنامه با آزمون T تک گروهی، آزمون F و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شده- اند. یافتههای حاصل از دو مرحله کیفی و کمی پژوهش نشان داده است که بیشتر نگرانیهای والدین از بازیهای رایانهای مربوط به آسیبهای فیزیکی، فرهنگی و شناختی ناشی از آن است. همچنین نتایج آزمون F و آزمون توکی نشان داد که نگرانی والدین از بروز آسیبهای فیزیکی، بیش از آسیبهای فرهنگی و شناختی است.
