فرهاد سراجی

چکیده: پژوهش حاضر با هدف شناسایی ویژگی های مرتبط با بکارگیری فناوری در مدارس ابتدایی و مقایسه وضع موجود معلمان ابتدایی شهر همدان با آن انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. این پژوهش دارای دو جامعه آماری بود: جامعه اول را خبرگان حوزه یادگیری و فناوری اطلاعات تشکیل می دادند. از بین 57 نفر خبره واجد شرایط، تعداد 47 نفر از آن ها پرسشنامه را تکمیل و عودت دادند. جامعه دوم شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر همدان در پایه های چهارم، پنجم و ششم بودند که تعداد آن ها 605 نفر بود و از این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مطابق جدول مورگان و کرجسی 230 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شدکه برمبنای مدل ارتمر (2005) تهیه شده بود. روایی هر دو پرسشنامه توسط هفت نفر از متخصصان بررسی و مورد تایید قرار گرفت. میزان پایایی آن نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه معلمان 92/. و برای پرسشنامه خبرگان 90/. محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده های حاصل دو نمونه از نرم افزار spss و آزمون t تک گروهی،t مستقل،تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته های بدست آمده از تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد؛ عواملی چون مهارت، نگرش، شناحت و خودکارامدی از نظر افراد خبره در وضعیت مطلوب در حد خیلی زیاد جهت بکارگیری فناوری مهم است و در وضعیت موجود معلمان شهر همدان از لحاظ دارا بودن این ویژگی ها جهت بکارگیری فناوری در حد کم و خیلی قرار دارند و بین وضع موجود ومطلوب تفاوت فاحشی را نشان می دهد.