مقدمه: هدف پژوهش حاضر، مقایسه دانشجویان دانشگاه های حضوری و مجازی از حیث میزان برخورداری از مهارت های پژوهشی فناورانه است. مواد و روش: این پژوهش با استفاده از روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شده است و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تهران در دو نوع حضوری و مجازی می باشد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است که بر اساس فرمول کرجسی و مورگان از تعداد 2250 نفر دانشجوی حضوری 327 نفر و از تعداد 445 نفر دانشجوی مجازی، 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته مربوط به سنجش مهارت های پژوهشی- فناورانه استفاده شد. این پرسشنامه با توجه به پنج مولفه مهارت های جستجوی منابع، تهیه و ارائه محتوا، حضور در محیط ان لاین و نشر ایده ها، مشارکت و گفتگو و ابزارهای کاربردی تهیه و تنظیم شد و روایی آن با توجه به نظرات اصلاحی پنج نفر از متخصصان به دست آمد. پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرانباخ به دست آمد که مقدار آن90/0 محاسبه شد. تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون من ویتنی انجام شد. یافته ها و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان مهارت دانشجویان حضوری و مجازی در جستجوی منابع، استفاده از ابزارهای کاربردی، تهیه و ارائه محتوا، حضور در محیط آن لاین و نشر ایده در حد نسبتا مطلوب بوده و با توجه به مقدار آزمون من ویتنی به دست آمده دو گروه با هم تفاوت ندارند. همچنین دو گروه از لحاظ مهارت های استفاده از ابزارهای مشارکتی و ارتباطی با هم تفاوت دارند.
