در سال های اخیر استفاده از محصولات با منشاء طبیعی به جای استفاده از ترکیبات شیمیایی به منظور حفظ میوه و سبزی طی انبارداری اهمیت پیدا کرده است. این پژوهش جهت بررسی اثر پوشش دهی با ژل آلوئه ورا و موسیلاژ بذر ریحان بر عمر انباری و برخی خواص کمی و کیفی میوه گیلاس (رقم تک دانه) و زردآلو (رقم نوری) طی نگهداری در انبار سرد صورت پذیرفت. بدین منظور یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار برای هر میوه به صورت جداگانه انجام شد. هر آزمایش شامل دو فاکتور تیمار و زمان انبارداری بود. تیمارها شامل (1) شاهد، (2) ژل آلوئه ورا 30 درصد، (3) موسیلاژ بذر ریحان 1/0 درصد و (4) ترکیب ژل آلوئه ورا و موسیلاژ بذر ریحان بود. تیمارها به صورت 5 دقیقه غوطه وری میوه ها در محلول آماده شده با دمای 25 درجه سانتی گراد اعمال گردید و پس از خشک شدن، میوه ها در ظروف پلاستیکی بسته بندی و در دمای 2 ± 1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85 تا 90 درصد نگهداری شدند. فاکتور دوم زمان نگهداری در انبار با 4 سطح شامل 1 (شروع انبارداری)، 14، 21 و 28 روز بعد از آن بود. در هر یک از تاریخ های ذکرشده، میوه ها از انبار خارج شدند و پارامترهای کمی و کیفی زیر در آن ها مورد بررسی قرار گرفت: کاهش وزن، سفتی میوه، مواد جامد محلول، پی اچ، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث، پوسیدگی، تولید اتیلن، میزان تنفس، شاخص های رنگ، فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، آنتوسیانین و کیفیت خوراکی. نتایج نشان داد که استفاده از تیمار ترکیبی ژل آلوئه ورا و موسیلاژ بذر ریحان اثر معنی داری بر حفظ سفتی، میزان ویتامین ث، محتوای آنتوسیانین و کاهش میزان تنفس میوه گیلاس و همچنین حفظ سفتی، میزان ویتامین ث و کاهش میزان اتیلن و تنفس میوه زردآلو داشت. اثر زمان انبارداری بر تمامی صفات مورد بررسی در گیلاس و زردآلو معنی دار بود. در پایان انبارداری، مواد جامد محلول، پی اچ، آنتوسیانین ، فنل و فعالیت آنتی اکسیدانی در هر دو میوه افزایش یافت و اسیدیته قابل تیتراسیون، سفتی بافت و ویتامین ث کاهش نشان داد. اثر متقابل بین تیمارها و زمان نگهداری در برخی از ویژگی ها در گیلاس و زردآلو، مانند مواد جامد محلول، پی اچ، اسیدیته قابل تیتراسیون، اتیلن، میزان تنفس، پوسیدگی، آنتوسیانین و فعالیت آنتی اکسیدانی معنی دار بود. با توجه به نتایج، استفاده از ژل آلوئه ورا و موسیلاژ بذر
