این مطالعه با هدف ارزیابی ارتباط بین راستای آناتومیک اندام تحتانی و استقامت عضلات مرکزی با حداکثر والگوس زانو طی فرود-پرش در زنان ورزشکار انجام شد. در این مطالعه مقطعی، 44زن ورزشکار 16تا 26 سال شرکت کردند. زاویه والگوس زانو با استفاده از دوربین فیلمبرداری طی فرود-پرش ثبت شد. زاویه ،Q افت ناوی، آنتیورژن ران، چرخش درشتنی و هایپراکستنشن زانو اندازهگیری شد و استقامت عضلات مرکزی با از استفاده از روشهای بالینی استاندارد ارزیابی شد. از روش همبستگی پیرسون برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها نشان داد بین زاویه ،Qاستقامت عضلات خمکننده جانبی راست و عضلات خمکننده جانبی چپ با حداکثر والگوس زانو ارتباط معنادار وجود داشت ( .)P≤0/05براساس نتایج پژوهش، ارزیابی زاویه Qو استقامت عضلات خمکننده جانبی تنه میتواند به شناسایی ورزشکاران درمعرض خطر آسیب ACLو ارائه برنامههای پیشگیری از آسیبهای اندام تحتانی کمک کند.
