فرزانه ساکی

زمینه و هدف: والگوس پویا زانو حین کاهش شتاب و فرود در فعالیت های ورزشی عامل بسیاری از آسیب های حاد و مزمن زانو می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات پلایومتریک بر راستای لگن و زانو زنان مبتلا به والگوس پویا زانو بود. روش بررسی: در این کارآزمایی تصادفی کنترل شده 26 زن دارای والگوس پویا زانو به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. زوایای والگوس زانو و افت لگن حین فرود تک با استفاده از روش ارزیابی دوبعدی محاسبه شد. در طول هشت هفته گروه کنترل تنها در فعالیت های عادی دانشگاه شرکت داشتند در صورتی که گروه تجربی در کنار تمرینات عادی، به مدت هشت هفته در تمرینات پلایومتریک شرکت کردند. از مدل ترکیبی تحلیل واریانس با اندازه های تکراری برای تحلیل داده ها استفاده شد (05/0 ≥P). یافته ها: پس از اجرای برنامه مداخله، زاویه والگوس زانو با انجام تمرینات در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی داری داشت (05/0 ≥P). نتایج تحقیق تغییر معنی داری را در زاویه افت لگن قبل و بعد در شرکت در تمرینات در گروه های مورد مطالعه نشان نداد (05/0