فرزانه ساکی

مقدمه کیف همراه همیشگی و جداناپذیر دانش آموزان در طول سال های تحصیل است که از آن برای حمل کتاب و دیگر وسایل خود استفاده می کنند. در این میان رایج ترین و معمول ترین وسیله برای حمل این وسایل کوله پشتی است. تحقیقات نشان می دهند که کوله پشتی کاراترین و مناسب ترین وسیله برای حمل وسایل روزانه است زیرا حمل صحیح این نوع کیف می تواند بارهای وارد بر بدن را متقارن نگه دارد و کمترین تغییرات فیزیولوژیکی و پاسچرال را ایجاد کند(Hong 2003). با این وجود استفاده از کوله پشتی نامناسب، سنگین و غیرارگونومیک نه تنها مفید نیست بلکه می تواند موجب صدمات جسمانی نیز شود. در سال های اخیر حمل کیف های سنگین در میان دانش آموزان بسیار رایج شده است که این امر می تواند در بلند مدت عوارض جانبی نامطلوبی بر روی پارامترهایی چون؛ راه رفتن(Stanford 2002،Hong 2005)، تغییر حجم تنفسی(Lloyd 2000)، انرژی مصرفی(Hong 2000)، فعالیت عضلات تنه(Hong 2008) وعملکرد قلبی-ریوی(دانشمندی 1390) داشته باشد. در حال حاضر تعداد زیادی از دانش آموزان در سال های اولیه زندگی به دلیل حمل کوله پشتی های سنگین دردهای زیادی را در ناحیه ستون فقرات تجربه می کنند(Balamurugan Janakiraman). علاوه بر این نیروهای خارجی در قالب کیف های مدرسه ای می تواند بر فرایند رشد طبیعی کودکان و نوجوانان و حفظ راستای پاسچر آنان تاثیرگذار باشد. وزن زیاد کوله پشتی نه تنها می تواند باعث تغییرات بر روی عملکردهای فیزیولوژیکی، بیومکانیکی و پاسچرال دانش آموزان شود بلکه محل قرارگیری کوله پشتی و نحوه حمل آن نیز می تواند تاثیرگذار باشد. بین حمل بار با کوله پشتی، کیف دستی و کیف شانه ای تفاوت معنی داری مشاهده شده است. هدف مقاله حاضر، مروری بر مطالعات موجود در زمینه وزن کوله پشتی، ارگونومیک و تاثیر حمل کیف بر عملکردهای فیزیولوژیکی، بیومکانیکی و وضعیت پاسچرال در دانش آموزان است. مواد و روش برای شناسایی تحقیقات از بانک های اطلاعاتی SID, Google Scholar, Pub med ,science direct و با کلید واژه های "کوله پشتی" ، "ارگونومی" ، "الگوی راه رفتن" ، "پاسچر" و "نحوه حمل بار" استفاده شد. یافته ها در مجموع 50 مقاله یافت شد که پس از بررسی و حذف مقالات مشابه 20 مقاله در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری نتایج ارائه شده در مطالعاتی که تاکنون در خصوص وزن و نحوه حمل کوله پشتی در د