زمینه و هدف: والگوس زانو حین فعالیت های پویا می تواند به پارگی لیگامان صلیبی قدامی منجر شود. هدف پژوهش حاضر بررسی قدرت ایزومتریک و دامنه حرکتی مچ پا در ورزشکاران دختر دارای جابه جایی زانوها به سمت داخل حین اسکات و مقایسه آن با گروه کنترل بود. روش بررسی: برای انجام تحقیق توصیفی- مقطعی حاضر 40 زن سالم (20 نفر کنترل، 20 نفر دارای والگوس داینامیک زانو) بدون سابقه آسیب دیدگی اندام تحتانی در شش ماه گذشته به صورت تصادفی و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. حداکثر قدرت ایزومتریک با استفاده از داینامومتر دستی برحسب کیلوگرم و دامنه حرکتی فعال با استفاده از گونیامتر استاندارد پلاستیکی و برحسب درجه، اندازه گیری شد. برای تعیین اختلاف دامنه حرکتی و قدرت بین دو گروه از آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس چند متغیره استفاده شد (05/0p≤). یافته ها: نتایج نشان داد گروه دارای والگوس داینامیک زانو دامنه حرکتی دورسی فلکشن کمتر (000/0p=)، دامنه حرکتی اورژن بیشتر(024/0p=) و قدرت ایزومتریک پلانتارفلکشن کمتری (000/0p=) نسبت به گروه کنترل داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر، برنامه های مداخله ای با تمرکز بر قدرت و دامنه حرکتی مچ پا می تواند باعث بهبود کینماتیک حین فعالیت های پویا شود.
