مقدمه: آزمون های غربالگری حرکت اطلاعات مفیدی در خصوص حرکت و ثبات در زنجیره حرکتی فراهم می کند. ناحیه مرکزی بدن به عنوان پایه و اساس زنجیره حرکتی مسئولیت تسهیل انتقال نیروها و گشتاورها را به عهده دارد. تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین نمرات ترکیبی غربالگری حرکتی عملکردی و استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی می پردازد. روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات مقطعی است. 55 پسرتکواندوکار به صورت تصادفی و با توجه به معیارهای تحقیق به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی استقامت عضلات دهنده ناحیه مرکزی بدن از آزمون های مک گیل استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد حرکتی آزمودنی ها از مجموعه آزمون های غربالگری حرکتی عملکردی استفاده شد. نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف اسمیرنف ارزیابی شد. از آزمون رگرسیون خطی برای تحلیل داده ها استفاده شد.(p≤ 0.05) یافته ها : از بین متغیرهای پیش بین تنها بین استقامت فلکسورهای جانبی سمت راست و نمرات غربالگری حرکتی عملکردی ارتباط معنا دار مشاهده شد(p≤ 0.001). ارتباط بین استقامت فلکسورها و اکستنسورهای تنه با نمرات غربالگری حرکتی عملکردی معنادار نبود. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد مدل رگرسیونی در پیش بینی نمرات غربالگری حرکتی عملکردی یک مدل ضعیف بود. به عبارت دیگر مدل رگرسیونی تنها توانسته بود 36 درصد واریانس نمرات غربالگری حرکتی عملکردی را پیش بینی کند. اگرچه استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی برای عملکرد حرکتی مهم است اما احتمال می رود عوامل دیگری غیر از ثبات مرکزی در سطوح بالای ورزشی برای پیش بینی آسیب نقش مهم تری داشته باشند.
