زمینه و هدف: تمرینات ورزشی به عنوان شکل خاصی از فعالیت های بدنی جهت دار، ممکن است بر فرآیند شکل گیری وضعیت بدنی، اثرات مهمی داشته باشد. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی و مقایسه وضعیت بدنی دختران کاراته کا با افراد غیرورزشکار بود. روش تحقیق: 50 نفر دختر کاراته کا و 50 نفر غیر ورزشکار در این مطالعه شرکت کردند. برای ارزیابی وضعیت بدنی آزمودنی ها، ناهنجاری های سر به جلو (با استفاده از روش فتوگرامتری)، شانه گرد (با استفاده از گونیا)، کایفوز و لوردوز (با استفاده از خط کش منعطف) و تیلت قدامی لگن (با استفاده از روش ساندرز) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها آزمون t مستقل و در سطح معنی داری 05/0>p مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین زاویه سر به جلو (004/0p=)، شانه گرد در سمت چپ و راست (0001/0p=) و کایفوز پشتی (0001/0p=) در دختران کارته کا بیشتر از غیر ورزشکاران بود و تفاوت آن ها از نظر آماری معنی دار بود. علاوه بر این اختلاف معنی داری در میزان لوردوز کمری (47/0p=) و تیلت قدامی لگن (75/0p=)کارته کاها و افراد غیر ورزشکار یافت نشد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد علی رغم کم بودن اختلاف شاخص های مورد بررسی در این مطالعه، این اختلاف از نظر بالینی حائز اهمیت است و مربیان و ورزشکاران بهتر است، تدابیر پیشگیرانه و اصلاحی لازم را در برنامه های تمرینی لحاظ کنند.
