فرزانه ساکی

-مقدمه حرکت بیش از حد اندام تحتانی در صفحه فرونتال حین فعالیت های ورزشی بعنوان یک عامل موثر در بسیاری از آسیب های تروماتیک و مزمن زانو مطرح شده است. چنین حرکتی می تواند باعث والگوس دینامیک زانو و تحمیل استرس بر کپسول داخلی مفصل و لیگامان جانبی داخلی شود (Schmidt, Harris-Hayes, & Salsich, 2017). والگوس دینامیک زانو همچنین بعنوان یک عامل پیش بینی کننده آسیب لیگامان صلیبی قدامی در مطالعات آینده نگر شناخته شده است. کنترل حرکت زانو در صفحه فرونتال (واروس/والگوس) از طریق سه سیستم ثباتی شامل تماس مفصل تیبیوفمورال، سیستم های محدودکننده فعال و غیرفعال بدست می آید. سیستم محدود کننده فعال به عضلاتی اشاره دارد که باعث کنترل یا تولید حرکت می شوند درحالیکه عضلات کنترل کننده حرکت زانو در صفحه ساجیتال مورد بررسی قرارگرفته اند. یکی از عواملی که در ناتوانی فرد در کنترل حرکت اندام تحتانی صفحه فرونتال حین فعالیت های دینامیک نقش دارد، کاهش قدرت عضلات می باشد. زنان ورزشکار قدرت عضلانی مطلق کمتری نسبت به مردان دارند. گزارش شده است بین قدرت ناکافی عضلات و آسیب های غیربرخوردی لیگامان صلیبی قدامی ارتباط بالقوه وجود دارد (MagalhãEs et al., 2010). محققان بر این باورند که ضعف عضلات ران، بویژه ابداکتورها و اکسترنال روتیتورها در افزایش اداکشن و چرخش داخلی ران زنان مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال و درد ایلیوتیبیال باند نقش دارد. تحقیقاتی که در زمینه قدرت و والگوس زانو انجام شده بیشتر به ارتباط قدرت ابداکتورها و اکسترنال روتیتورهای هیپ پرداخته شده و قدرت عضلات دیگر خصوصا اکستنسورهای هیپ که نقش زیادی در کنترل حرکات زانو در صفحه فرونتال دارند کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. از اینرو هدف از تحقیق حاضر مقایسه قدرت ایزومتریک هیپ بعنوان مفصل پروگزیمال در زنان با و بدون والگوس داینامیک زانو بود. 2- روش شناسی تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود. در پژوهش حاضر جهت انتخاب آزمودنی ها 100 ورزشکار دختر در دامنه سنی 25-15 سال در رشته های فوتسال، والیبال، بسکتبال و هندبال که دارای حداقل 2 سال سابقه فعالیت ورزشی منظم 3 جلسه در هفته در باشگاه بودند، ارزیابی شدند. 20 نفر دارای والگوس داینامیک زانو با میانگین سنی 39/2±05/21 سال، قد50/4±25/165 سانتیمتر و وزن 9/9±35/57 کیلوگرم و 20 نفر بدون والگوس داینامیک زانو به عنوان