فرزانه ساکی

مقدمه: الگوی حرکتی گام برداشتن از روی مانع (هاردل استپ) بخش جدایی ناپذیر جابجایی و شتاب است. این آزمون درحالیکه ثبات و کنترل پای اتکا را نشان می دهد مکانیک گام برداشتن را به چالش می کشد. ناحیه مرکزی بدن به عنوان پایه و اساس زنجیره حرکتی مسئولیت تسهیل انتقال نیروها و گشتاورها را بین اندام های فوقانی و تحتانی در تکلیف های حرکتی درشت در زندگی روزمره، ورزش و تمرین به عهده دارد [1, 2]. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط استقامت عضلات ثبات دهنده ناحیه مرکزی بدن و نمرات آزمون هاردل استپ در دانش آموزان پسر تکواندو کار شهر همدان بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های مقطعی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل پسران تکواندوکار شهر همدان بود که 55 ورزشکار با میانگین سن43/2± 69/13سال، قد 33/14± 25/156سانتی متر، وزن 30/13± 89/45 کیلوگرم و سابقه ورزشی 37/2± 34/4 سال بصورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. استقامت عضلات فلکسور، اکستنسور و فلکسورهای جانبی تنه توسط آزمون های مک گیل اندازه گیری شد و حداکثر زمانی که آزمودنی می توانست وضعیت آزمون را حفظ کند بوسیله کرنومتر ثبت شد [3]. عمکلرد آزمون هاردل استپ آزمودنی ها نیز توسط دو دوربین در دو صفحه ساجیتال و فرونتال ثبت شد و بر طبق دستورالعمل کوک و همکاران بر اساس کیفیت حرکت بین صفر تا 3 نمره دهی شد. در نهایت داده ها توسط نرم افزار SPSS و آزمون آماری پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (p≤0.05). یافته ها: نتایج نشان داد میانگین استقامت فلکسورها 66/87± 79/132 ثانیه، اکستنسورها 63/41± 93/107 ثانیه، فلکسورهای جانبی سمت راست 41/28± 92/70 ثانیه فلکسورهای جانبی سمت چپ 57/28± 41/69 ثانیه بود. تحلیل ویدیویی آزمون هاردل استپ نشان داد 7/11 درصد آزمودنی ها عملکرد ضعیف، 3/47 درصد عملکرد متوسط و 40 درصد آزمودنی ها علمکرد خوب داشتند. نتایج آزمون پیرسون نیز نشان بین پلانک سمت راست با نمرات هاردل استپ در هر دو سمت برتر و غیربرتر ارتباط معنی داری وجود دارد درحالیکه بین استقامت فلکسوری و اکستنسوری با نمرات آزمون هاردل استپ ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین استقامت فلکسورهای جانبی با نمرات آزمون هاردل استپ ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد. بعبارت دیگر هر چه میزان ثبات فلکسورهای جانبی بیشتر باشد نمرات آزمون هاردل ا