فرزانه ساکی

مقدمه: اسکات جفت پا یکی از آزمون های رایج غربال گری است که اطلاعات مفیدی در خصوص حرکت و ثبات در زنجیره حرکتی فراهم می کند . ناحیه مرکزی بدن به عنوان پایه و اساس زنجیره حرکتی مسئولیت تسهیل انتقال نیروها و گشتاورها را بین اندام های فوقانی و تحتانی در تکلیف های حرکتی درشت در زندگی روزمره، ورزش و تمرین به عهده دارد [1]. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط استقامت عضلات ثبات دهنده ناحیه مرکزی بدن و نمرات اسکات جفت پا در پسران تکواندو کار بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های مقطعی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل پسران تکواندوکار شهر همدان بود که 55 ورزشکار با میانگین سن43/2± 69/13سال، قد 33/14± 25/156سانتی متر، وزن 30/13± 89/45 کیلوگرم و سابقه ورزشی 37/2± 34/4 سال بصورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. استقامت عضلات فلکسور، اکستنسور و فلکسورهای جانبی تنه توسط آزمون های مک گیل اندازه گیری شد و حداکثر زمانی که آزمودنی می توانست وضعیت آزمون را حفظ کند بوسیله کرنومتر ثبت شد. عمکلرد اسکات آزمودنی ها نیز توسط دو دوربین در دو صفحه ساجیتال و فرونتال ثبت شد و بر طبق دستورالعمل کوک و همکاران بر اساس کیفیت حرکت بین صفر تا 3 نمره دهی شد. در نهایت داده ها توسط نرم افزار SPSS و آزمون آماری پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (p≤0.05). یافته ها: نتایج نشان داد میانگین استقامت فلکسورها 66/87± 79/132 ثانیه، اکستنسورها 63/41± 93/107 ثانیه، فلکسورهای جانبی سمت راست 41/28± 92/70 ثانیه فلکسورهای جانبی سمت چپ 57/28± 41/69 ثانیه بود. تحلیل ویدیویی اسکات نشان داد 9/30 درصد آزمودنی ها عملکرد خوب، 2/38 درصد عملکرد متوسط و 9/30 درصد آزمودنی ها علملکرد ضعیف داشتند. نتایج آزمون پیرسون نیز نشان بین هیچ کدام از آزمون های استقامت ثبات مرکزی با نمرات اسکات ارتباط معنی داری به لحاظ آماری وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی بدن با عملکرد اسکات ارتباط معنی داری وجود ندارد. به نظر می رسد اسکات جفت پا تکلیفی است که بیشتر به دامنه حرکتی نرمال دورسی فلکشن مچ پا، فلکشن و روتیشن هیپ نیاز دارد تا به استقامت عضلات تنه، بعبارت دیگر در اسکات صحیح، تنه در وضعیت قائم است و کمتر به فلکشن می رود . ناتوانی در انجام دیپ اسکات صحیح احتمالا به دلیل دامنه حرکتی ناک