فرزانه ساکی

زمینه و هدف : زاویه والگوس زانو یکی از عوامل پیش بین آسیب های غیربرخوردی لیگامان صلیبی قدامی است. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین الگوهای هم انقباضی کوادریسپس و همسترینگ با زاویه والگوس زانو در زنان ورزشکار حرفه ای بود. روش شناسی: 56 زن ورزشکار (با میانگین ± انحراف استاندارد سن 99/1 ±15/20 سال ; قد 25/7 ±28/169 سانتیمتر وزن 06/10 ±05/60 کیلوگرم) به عنوان آزمودنی در پژوهش شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی مدیال و لترال کوادریسپس و همسترینگ و کینماتیک اندام تحتانی حین فرود- پرش ثبت شد. شاخص هم انقباضی مدیال و لترال کوادریسپس- همسترینگ، نسبت هم انقباضی مدیال به لترال زانو و زاویه والگوس زانو در لحظه تماس پا با زمین محاسبه و در تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت. برای تعیین ارتباط بین الگوهای هم انقباضی با زاویه والگوس زانو در لحظه تماس پا با زمین از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد (P≤0.05). یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد بین شاخص هم انقباضی مدیال کواردیسپس- همسترینگ (001/0 p=) و نسبت هم انقباضی مدیال به لترال زانو (001/ 0p=) با زاویه والگوس زانو همبستگی معنی دار وجود دارد. نتایج پژوهش همچنین نشان داد بین شاخص هم انقباضی لترال کواردیسپس- همسترینگ با زاویه والگوس زانو همبستگی معنی دار وجود ندارد (799/0 p=). نتیجه گیری: بنظر می رسد زنان ورزشکار هم انقباضی مدیال به لترال کواردیسپس- همسترینگ نامتعادلی دارند، که توانایی مقابله با بارهای ابداکشن را محدود می کند. از آنجا که افزایش لود ابداکشن باعث افزایش استرین روی ACL می شود، به تعادل رساندن هم انقباضی در بخش مدیال و لترال زانو می تواند به کاهش آسیب های ACL کمک کند.