امروزه در صنعت ساختمان، یکی از متداول‌ترین سیستم‌های باربر ثقلی، کف‌‌های تیرچه و بلوک هستند. تیرچه پیش‌تنیده و دال روی آن یک مقطع مرکب را تشکیل می‌‌‌‌‌دهند. عضو بتنی مرکب باید بتواند نیروی برشی افقی بین دال و تیرچه را منتقل کند تا عملکرد مرکب مقطع از بین نرود. در این پژوهش به بررسی دو پارامتر سطح تماس و زبری سطح و تاثیر آن در مقاومت برشی سطح مشترک بین تیرچه و دال پرداخته شد. تیرچه‌ها دارای مقطع T وارون بوده و سطح روی تیرچه‌ها در دو حالت، شیار طولی و صاف آماده‌سازی شدند. در ادامه، سطح تماس دال رویه با تیرچه در سه حالت مختلف (حالت اول بدون لبه‌های کناری اطراف جان تیرچه، حالت دوم با لبه‌هایی به عرض 15 میلی‌متر در اطراف جان تیرچه و حالت سوم با لبه‌هایی به عرض 35 میلی‌متر در اطراف جان تیرچه) بتن‌ریزی شد. در حالات دوم و سوم سطح تماس یکسان بوده و فقط عرض لبه‌ها تغییر کرد. همچنین، ارتفاع سطح تماس برای هر دو حالت 35 میلی‌متر در نظر گرفته شد. زبری سطح تیرچه‌ها با استفاده از روش فتوگرامتری، مدل‌سازی و پارامترهای زبری آن تعیین شد. برای تعیین مقاومت برشی سطح مشترک با توجه به نوع کاربری و نیروی‌های وارد به سطح مشترک، آزمایش هل دادن از سطح اصلاح شده انتخاب شد. نمونههای حالات دوم و سوم شکست متفاوتی را تجربه کردند، شکست آن‌ها با جدا شدن لبه‌های کناری جان تیرچه همراه بود. علت چنین شکستی را می‌توان تمرکز تنش در نقاط گوشه‌ها مقطع دانست. مقاومت برشی سطح مشترک برای نمونههای با زبری شیار طولی در حالت لبه‌دار نسبت به بدون لبه کاهش داشته است. علت این کاهش را می‌توان یکسان نبودن سطح تماس روی تیرچه با لبه‌های کناری جان تیرچه دانست. همچنین نتایج آزمایش نشان داد، وجود لبه‌های 15 و 35 میلی‌متری در صورتی می‌توانند مقدار نیروی شکست نهایی را افزایش دهند،که شرایط زبری سطح روی تیرچه و کناره‌های جان تیرچه یکسان باشد. در غیر اینصورت، نقشی در مقدار نیروی شکست نهایی ندارند و حتی منجر به کاهش آن نیز می‌شوند. از سوی دیگر نتایج بدست آمده از نمونههای صاف بیانگر این موضوع است که می‌توان در بدست آوردن مقاومت برشی سطح مشترک سطح تماس لبه‌های جان تیرچه را برای حالات دوم و سوم تاثیر داد. متوسط مقاومت سطح مشترک برای نمونههای حالت اول در حالت زبری شیار طولی نسبت به صاف بیشتر از 170 درصد بدست آمد که این نتیجه بیانگر تاثیرگذاری محسوس زبری سطح در مقدار مقاومت برشی سطح مشترک است.
