یکی از مهم ترین مکان ها در سازه های بتن آرمه نقطه اتصال ستون به دال است که از حساس ترین نقاط از جهت شکل گیری برش پانچ است. از آنجایی که وجود ضعف در این اتصالات سبب نابودی کل سازه می شود، لذا لزوم توجه ویژه به این مکان مهم در طراحی سازه های بتنی اجتناب ناپذیر است. هم چنین تمایل بالایی جهت اجرای دال تخت به دلیل مزایای مختلفی از جمله سهولت و سایرجنبه های مثبت اقتصادی و معماری، وجود دارد. با توجه به این که پتانسیل برش پانچ در محل اتصال بالا است، لذا کتیبه ها یکی از انتخاب های مناسب جهت غلبه بر این مشکل هستند. در این تحقیق استفاده از کتیبه جهت تقویت اتصالات بین اعضای سازه ای با استفاده ازتحلیل عددی در نرم افزار آباکوس مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا چندین نمونه کتیبه با ویژگی های متفاوت مدل سازی و طراحی شدند. بدین منظور ابتدا مدل اجزای محدود اتصال در نرم افزار توسعه داده شده و سپس ویژگی های مختلف مصالح به آن نسبت داده شد. پس از آن تاثیر پارامترهای مختلفی از جمله مقاومت فشاری، ضخامت، نوع، شکل و مسلح شدن به آرماتور فشاری بررسی شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است، افزایش مقاومت فشاری بتن می تواند منجر به افزایش تغییرمکان نهایی و ظرفیت باربری نمونه ها شود، اما روند و نرخ افزایش آن به صورت یکسان نیست. ایجاد کتیبه در تمامی اتصالات منجر به بهبود رفتار اتصال شده است. افزایش بار نهایی، افزایش ظرفیت جذب انرژی و افزایش شکل پذیری از اثرات افزودن این عضو به اتصالات ستون- دال می باشد.
