در این مقاله قاب های بتن مسلح 4 و 8 طبقه با مهاربند ضربدری و زانویی مقاوم سازی شده و در نرم افزار SAP2000 V14 تحت تحلیل استاتیکی غیرخطی قرار گرفته اند. سپس رفتار این دو سیستمِ مهاربندی با یکدیگر مقایسه شده و مطابق توصیه آیین نامه 2800 به گونه ای در ارتفاع قاب ترکیب شده اند که مهاربند ضربدری همواره در طبقات پایین تر قرار بگیرد. تحلیل استاتیکی با استفاده از الگوهای بار مثلثی و یکنواخت انجام شده است. تخصیص رفتار غیرخطی به اعضای لرزه ای (تیر و ستون های قاب خمشی، مهاربندهای فولادی و اعضای زانویی) با تعریف مفاصل پلاستیک برای آن ها صورت گرفته است. مدل های مورد بررسی به گونه ای انتخاب شده اند که سهم مشارکت ستون های قاب خمشی و مهاربندهای فولادی در مدل های مختلف، متغیر باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد، مشکل مهاربند ضربدری در قاب های بتن مسلحِ مهاربندی شده با این سیستم آن است که نیروهای کششیِ بزرگی از مهاربند به ستون های مجاورِ آن در طبقات پایین (خصوصاً زمانی که سهم مشارکت مهاربند زیاد باشد.) منتقل می شود و همین مسئله سبب تشکیل مفاصل پلاستیک در ستون می شود. هم چنین مشکل مهاربند زانویی در قاب های بتن مسلح مهاربندی شده با این سیستم، مقاومت و سختی پایین این مهاربندها می باشد ضمن آن که این سیستم همواره از مهاربند ضربدری شکل پذیرتر نیست. در این مقاله ترکیب این دو سیستم مهاربندی در ارتفاعِ قاب سیستمی را نتیجه داده است که ویژگی های مطلوب هر دو سیستم را همزمان دارد و نقاط ضعف هر سیستم توسط دیگری اصلاح می شود.