امروزه برای روسازی خطوط راه آهن ترجیحا از تراورس های پیش ساخته پیش تنیده استفاده می گردد. برای ساخت قطعات بتنی پیش ساخته ترجیح بر آن است که قطعات بتنی در حداقل زمان به مقاومت مدنظر رسیده و بتوانند حداقل تنش های ناشی از حمل قطعات را تحمل کنند. در ضمن برای قطعات پیش تنیده، نیاز به مقاومتی می باشد که بتواند تنش های ناشی از پیش تنیدگی را تحمل نماید. هرچه این مقاومت لازم، در زمان کمتری حاصل گردد، ظرفیت تولید کارخانه تولید تراورس بتنی پیش ساخته افزایش خواهد یافت. به همین منظور نحوه ی عمل آوری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. از طرف دیگر، تاثیر نحوه عمل آوری بر بحث دوام تراورس در محیط بهره برداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از جنبه های دوام بتن موضوع میزان جذب آب می باشد. در این تحقیق، یک نوع طرح اختلاط بتن تراورس (نسبت آب به سیمان 33/ 0 و عیار سیمان 465 کیلوگرم در مترمکعب) در شرایط مختلف عمل آوری (عمل آوری در آب با دمای استاندارد، عمل آوری در هوا در دمای 50، 65 و 80 درجه سانتیگراد و عمل آوری در بخار با دمای 50، 65 و 80 درجه سانتیگراد) بررسی شده است و میزان جذب آب آن در 30 دقیقه و 3 روز پس از پایان عمل آوری اندازه گیری شد. نتایج نشان میدهد استفاده از عمل آوری با بخار و یا با دمای زیاد منجر به کاهش جذب آب پس از پایان عمل آوری میگردد.
