فرزاد ناظم

زمینه و هدف عملکرد سیستم عصبی خودکار (ANS) یک پارامتر معتبر برای ارزیابی شاخص کارایی قلبی تنفسی (VO2peak) است. عملکرد ANS از طریق میانگین ضربان قلب (HR) یا تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) ارزیابی می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین شاخص‌های عملکرد خودکار قلبی (پارامترهای HR، HRV و ( VO2peak و تعیین اینکه کدام شاخص HR) یا( HRV پیش‌بینی‌کننده قوی‌تری در شرایط استراحت، اوج ورزش و ریکاوری در پسران نوجوان مبتلا به دیابت نوع 1 (T1D) است، بود. روش‌ها و نتایج این مطالعه مقطعی بر اساس داده‌های 60 پسر نوجوان مبتلا به دیابت نوع 1 (قند خون ناشتا (FBS): 239.41 ± 78.62، سن: 15.20 ± 1.78، شاخص توده بدنی (BMI): 19.68 ± 2.19) انجام شد. شاخص‌های خودکار قلبی در مراحل استراحت، ورزش و ریکاوری اندازه‌گیری شدند. VO2peak با استفاده از تست ورزش درجه‌بندی شده (GXT) به طور حداکثری ارزیابی شد. مدل‌های رگرسیون خطی ساده همبستگی معنی‌داری را بین شاخص‌های VO2peak و HF و LF/HF در حالت استراحت، اوج تمرین و ریکاوری، میانگین HR و RMSSD در حالت استراحت و ریکاوری و SDNN در حالت استراحت نشان دادند (ضرایب R از 0.90 تا 0.32، p < 0.05 متغیر بود). مدل رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که پارامتر HFrec پیش‌بینی‌کننده مؤثری برای VO2peak است p < 0.001) ، R = 0.93، (R2 = 0.86. نتیجه‌گیری ما دریافتیم که پارامتر HF در مراحل استراحت و ریکاوری ورزش برای پیش‌بینی سطح کارایی سیستم قلبی تنفسی نسبت به فاکتور HR در شرایط مشابه مناسب‌تر است. کمی‌سازی فاکتورهای زمان و فرکانس HRV انتخاب‌شده ممکن است اطلاعات بالینی بیشتری در مورد وضعیت سلامت قلبی عروقی پسران نوجوان مبتلا به دیابت نوع 1 در طول تمرین استاندارد و ریکاوری آنها به متخصصان بالینی ارائه دهد.