فرزاد ناظم

هدف این پژوهش، مطالعه اثر برنامه ده هفته تمرین هوازی زیربیشینه بر شاخصهای منتخب کارایی قلب و عروق، عملکرد ریه وظرفیت ورزشی و ترکیب بدن دختران چاق پیکر 31 تا 31 سال بود. روش کار: 54 دانشآموز دختر 31 تا 31 ساله درسه گروه تجربی پانزده نفری با ترکیب بدن وزن طبیعی، اضافه وزن و چاق پیکر بروش تصادفی جای گرفتند. شاخصهای منتخب دستگاههای تنفس هنگام اسپیرومتری و عوامل قلبی - عروق در برنامههای تریدمیل زیربیشینه و ازمون میدانی شش دقیقه راه رفتن و نیزترکیب بدن هر سه گروه مطالعه در وضعیت پایه بروش استاندارد تعیین گردید. گروه آزمایش ظرف 39 هفته و هر هفته سه جلسه با شدت 49 تا 09 درصد ضربان قلب بیشینه به اجرای برنامه تمرین همبسته در دو گروه، بهبود t هوازی پرداختند. سنجش متغیرهای وابسته پس از مداخله ورزش تکرار گردید. نتایج: آزمون در دو گروه اضافه وزن و چاق کاهش معناداری را BMI معناداری را در کاهش درصد چربی نشان داد. همچنین در متغیر و درصد چربی و BMI با اصلاح و کنترل اثر پیش آزمون، تحلیل واریانس بین گروهی، در متغیرهای .) p< نشان داد ) 0.05 t از طرفی، نتایج آزمون .) p< وزن خالص پس آزمون، تفاوت معنی داری دو گروه چاق و اضافه وزن مشاهده شد) 0.05 همبسته در هر دو گروه کاهش معناداری را در ضربان قلب استراحت و فعالیت پس از آزمونهای تردمیل و شش دقیقه راه رفتن درپس آزمون نشان داد. تحلیل کوواریانس بین گروهی در متغیر ضربان قلب استراحت پسآزمون تردمیل ، تفاوت همچنین تحلیل کوواریانس بین گروهی فاکتورهای تنفسی در پیش و پس ازمون .)p< معنی داری نیز بدست آمد ) 0.05 همچنین متغیر .) p< بین گروهها، تفاوت معنیداری وجود داشت ) 0.05 FVC/FEV1،FVC، PEP ، FEV شامل 1 بین گروههای پس از مداخله ورزش در هر دو برنامه تردمیل و ازمون میدانی، تفاوت معنیداری بدست VO2MAX .)p< آمد) 0.05