فرزاد ناظم

مقدمه و هدف: سندروم چاقی کودکان و نوجوانان روند صعودی داشته که آن دلیل عمده بروز بیماریهای متابولیک در بزرگسالی گزارش شده است در الگوهای گوناگون فعالیتهای بدنی چربی اضافی اثر وارونه بر عملکرد ارگانیسم اجرا داشته و در حرکات وابسته به شتاب و کارایی تاثیر منفی بر اجرا میگذارد. با این حال ممکن است تاثیرسن زیستی بر فرآیند تکالیف حرکتی نوجوانان متفاوت از سن ،تقویمی باشد. هدف این مطالعه موردی سنجش کارایی مکانیکی ظرفیت ورزشی و ترکیب بدن دختران سالم چاق پیکر 12-20 سال متعاقب ورزش هوازی بود. روش کار: 30 دانش آموز دختر 12 تا 20 سال درسه گروه 10 نفری شامل دو گروه مداخله چاق) ،تمرینی، چاق بدون تمرین با (BME<85%) و گروه شاهد همسن با (BMI>85) داوطلبانه انتخاب شدند. شاخصهای منتخب کارایی مکانیکی و عوامل قلبی عروقی در برنامه تریدمیل زیر بیشینه و ازمون میدانی شش دقیقه راه رفتن در وضعیت پایه تعیین گردید. گروه آزمایش ظرف 8 هفته و هر هفته سه جلسه برنامه تمرین هوازی با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه را انجام دادند. نتایج تحلیل آماری ANOVA-ONE WAY در گروه چاق تمرینی کاهش های معناداری در عوامل انتروپومتریک نسبت چربی وزن نام . BMI ، محیط شکم و نسبت دور کمر به لگن نشان داد (0.05>p). همچنین متغیرهای کارایی عضلانی، درصد کارایی مکانیکی خالص و ظرفیت هوازی در گروه مداخله چاق تفاوت معناداری مشاهده شد. .(0.05>p). با کنترل اثر پیش آزمون تحلیل واریانس بین گروهی متغیر کارایی عضلانی دو گروه چاق بدون ورزش با چاق ورزش کرده بطور معناداری متفاوت بود (0.05>p). نتیجه گیری مداخله برنامه ورزش زیر بیشینه هوازی دختران با ترکیب بدن اضافه وزن و چاق، احتمالا به کاهش هایی در متغیرهای آنتروپومتریک و به دنبال آن ، ارتقای شاخصهای کارایی مکانیکی - عضلانی و سرانجام بهبود کارایی دستگاه قلب و عروق آنها به ویژه هنگام اجرای برنامه فعالیت بدنی استاندارد روی تریدمیل، انجامید به نظر میرسد که این برنامه هوازی برای بهبود سطح فعالیتهای فیزیکی روزانه دختران چاق پیکر راهگشا باشد.