زمینه و هدف : چاقی و کم تحرکی از عوامل مرتبط با عملکرد ریوی و قلبی تنفسی هستند. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات هوازی منظم بر عملکرد قلبی تنفسی در دختران نوجوان با نمایه توده بدن متفاوت بود. روش بررسی : در پژوهش نیمه تجربی حاضر که با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد، 45 دختر دانش آموز در محدوده سنی 13 تا 18 سال انتخاب شدند و به 3 گروه 5 1نفره با شاخص توده بدن طبیعی، اضافه وزن و چاق تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 10 هفته تمرین هوازی، 3 جلسه در هفته و هر جلسه تمرین به مدت 20 - 45 دقیقه تمرین بود. عملکرد ریوی با دستگاه اسپیروگرام و حداکثر اکسیژن مصرفی با آزمون اصلا حشده تریدمیل بالک انداز هگیری شد. یافته ها : تفاوت معنی داری در حداکثرحجم بازدمی در ثانیه اول، ظرفیت حیاتی اجباری، حداکثر جریان بازدمی و حداکثرحجم بازدمی در ثانیه اول/ظرفیت حیاتی اجباری و حداکثر اکسیژن مصرفی در گرو ههای با شاخص جرم بدن طبیعی، اضافه وزن و چاق وجود داشت P> 0/001 . پس از دوره تمرین بهبود معن یداری در شاخص های اسپیرومتری (حداکثرحجم بازدمی در ثانیه اول، حداکثر جریان بازدمی، ظرفیت حیاتی اجباری و حداکثرحجم بازدمی در ثانیه اول/ظرفیت حیاتی اجباری و حداکثر اکسیژن مصرفی) نسبت به پیش آزمون مشاهده شد ( 001 / P> 0 )، ولی همچنان به صورت معنی داری پایی نتر از مقادیر پس آزمون در گروه طبیعی بود. همچنین کاهش شاخص توده بدن در گرو ههای چاق و اضافه وزن مشاهده شد ( 001 / . )P> 0 نتیجه گیری : نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چاقی از عوامل مؤثر بر کاهش عملکرد ریوی است و تمرینات هوازی موجب بهبود عملکرد ریوی و استقامت قلبی تنفسی در دختران نوجوان با شاخص توده بدن متفاوت می شود.
