فرزاد ناظم

مهم­ترین شاخص تندرستی و آمادگی جسمانی، توان هوازی (VO2max) است. دشواری اجرایی اندازه­گیری آزمایشگاهی توان هوازی، موجب توسعه مدل های برآورد توان هوازی با آزمون­های ورزشی میدانی شده است. هدف این پژوهش طراحی معادله بومی برآورد توان هوازی با آزمون ساده و ایمن شش دقیقه پیاده­روی (6MWT) در کودکان بود. VO2max 192پسر سالم 8 تا 12ساله در آزمون بروس تعدیل شده به روش آنالیز گازهای تنفسی اندازه­گیری شد. آزمون 6MWT و متغیرهای ترکیب بدن به­روش استاندارد اندازه گیری شد. از رگرسیون چندمتغیره برای طراحی معادله برآورد توان هوازی نسبی (ml/kg/min) استفاده شد. برای اعتبار سنجی معادله توان هوازی از روش همبستگی و مدل گرافیکی بلاند-آلتمن استفاده شد. همبستگی بالایی میان VO2max اندازه­گیری­شده به روش مستقیم و متغیرهای مستقل مشاهده شد (0/001≥p ، 0/25-0/734=r). توان هوازی پسران با استفاده از وزن و آزمون 6MWT قابل برآورد بود (0/001≥p، ml/kg/min 2/74=SEE، 0/743= r2) . صحت مدل بومی توان هوازی با همبستگی بالا میان VO2max اندازه گیری شده و برآوردشده تایید شد (0/001≥p ، 0/861=r)؛ همچنین، مدل گرافیکی بلاند-آلتمن حاکی از توافق بالا میان VO2max اندازه­گیری­شده بود. به­نظر می­رسد، مربیان ورزش و تندرستی با کاربست معادله بومی برآورد توان هوازی برمبنای آزمون 6MWT می­توانند به سادگی توان هوازی کودکان را اندازه گیری و بنابراین ارزیابی مناسبی از تاثیر تمرین­های ورزشی بر آمادگی قلبی-تنفسی ایشان در اختیار داشته باشند.