مقدمه: تأثیر تمرین های استقامتی در بهبود عملکرد مغز (هیپوکامپ) با تأکید بر یادگیری و حافظه، قابل تأمل است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی بیشتر این نقش بر حافظه ی کوتاه مدت و یادگیری اجتنابی است. روش ها: در این مطالعه، 30 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar، در 3 گروه ده تایی شامل گروه تمرین هوازی، گروه شاهد و گروه کنترل بودند که به طور تصادفی تفکیک شدند. موش های صحرایی با شدت کار زیر بیشینه به مدت 60-20 دقیقه و هفته ای 5 روز برای ده هفته، روی تردمیل دویدند. سنجش یادگیری و حافظه ی اجتنابی غیر فعال با استفاده از Shuttle box انجام شد. میانگین تغییرات یادگیری و حافظه ی اجتنابی در آغاز و زمان های صفر، 12 و 24 ساعت پس از شوک الکتریکی در گروه های سه گانه به روش های Repeated measures ANOVA و One-way ANOVA مقایسه گردید. یافته ها: مداخله ی ورزش هوازی، تغییرات معنی دار حافظه ی اجتنابی بین گروهی را در زمان های 12 و 24 ساعت پس از اعمال شوک الکتریکی نشان داد. 12 ساعت پس از شوک، اختلافات معنی داری بین گروه های کنترل و ورزش (010/0 > P)، شاهد و ورزش (001/0 > P) مشاهده شد. همچنین، 24 ساعت پس از شوک، اختلافات معنی داری در گروه های کنترل و ورزش (050/0 > P)، ورزش و شاهد (010/0 > P) وجود داشت. در گروه ورزش با مقایسه ی درون گروهی بین زمان های صفر، 12 و 24 ساعت بعد از شوک، اختلاف معنی داری مشاهده نشد (050/0 < P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که ورزش استقامتی با شدت های معادل 75-50 درصد درصد بیشترین اکسیژن مصرفی، تأثیر مثبت بر تثبیت یادگیری و حافظه ی اجتنابی غیر فعال موش های صحرایی نر دارد که احتمال می رود از بهبود عملکرد مغز (هیپوکامپ) حکایت دارد.