فرزاد ناظم

سندروم چاقی، معضل بهداشتی قرن حاضر بوده با عوارض گوناگون کاردیو متابولیکی همراه است. هورمونهای مترشحه از بافت آدیپوز بویژه آدیپوکاین لپتین همبستگی بالایی با شاخص توده بدنی دارد. فشارهای فیزیولوژیک هنگام فعالیت های ورزشی از عوامل تنظیم کننده ترشح لپتین از بافت چربی است. ایندکس مقاومت به انسولین از اختلالات عمده افراد چاق گزارش شده است . اما این عامل و هیپر انسولینما بویژه در کودکان و نوجوانان، نشانگر آن است که منشا این نارسایی متابولیک را در دوران قبل بلوغ باید جستجو کرد. از سوی دیگر، ارتباط مثبتی میان غلظت لپتین سرم و افزایش مقاومت به انسولین کودکان آشکار شده است. این مطالعه، مداخله شش هفته برنامه همزمان تداومی و تناوبی زیر بیشینه و همچنین تناوبی زیربیشینه به تنهایی بر سطح سرمی لپتین و شاخص مقاومت به انسولین پسران دارای اضافه وزن بررسی می کند. مواد و روش ها : 27دانش آموز پسر (19- 16 سال) دارای اضافه وزن به طور تصادفی به سه گروه 9 نفری، تمرینات تناوبی (70-75% حداکثرضربان قلب)، ورزش همزمان تداومی (60-65 % حداکثرضربان قلب)- تناوبی (70-75% حداکثرضربان قلب)و کنترل تفکیک شدند. آزمودنی ها برنامه تمرین را هرجلسه 30-15 دقیقه، سه بار در هفته و به مدت شش هفته انجام دادند. سطوح گلوکز و انسولین ناشتا با روش کمی لومینسانس و سطح سرمی لپتین به روش الایزا قبل و بعد از مداخله برنامه تمرین اندازه گیری شدند. هردو گروه تمرینی پس از شش هفته تمرین کاهش معنی داری در وزن و شاخص توده ی بدنی داشتند همچنین سطح سرمی لپتین در هردو گروه ورزشی نسبت به گروه کنترل کاهش داشت ولی این تغییر در گروه تمرین همزمان تداومی -تناوبی معنی دار بود . با مداخله ورزش، در سطوح انسولین و گلوکز ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در هر دو گروه ورزشی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری مشاهده شد، در گروه تمرین تناوبی سطح سرمی لپتین 10.09 درصد نسبت به قبل از مداخله ورزش کاهش داشت که این کاهش معنی دار نبوده اما این شاخص در گروه تمرین همزمان تداومی- تناوبی کاهش 45.39 درصدی داشت که معنی دار بود، همچنین شاخص مقاومت به انسولین نسبت به پیش آزمون در گروه تمرین تناوبی 36.35 و درگروه تمرین همزمان تداومی تناوبی 43.05 درصدکاهش داشت که در هر دو گروه کاهش معنی دار بود، به نظر می رسد هر دو نوع تمرین ورزشی باعث کاهش معنی دار در وزن و شاخص ت