فرزاد ناظم

آزمون های فزاینده استاندارد ورزشی(GXT) با هدف رسیدن به حد ایمن پاسخ های فیزیولوژیک قلبی تنفسی در طیف گسترده بیماران و افراد تندرست، همراه با سنجش قابلیت های فیزیومتابولیکی، هنگام استرس ورزش مورد استفاده قرار می گیرند. بعلاوه، یافتن نشانگر معتبر فیزیولوژیک برای سنجش آمادگی ذخیره قلبی افراد، بدون نیاز به اجرای (GXT) بالاتر از آستانه لاکتات، از اهمیت زیادی برخوردار است. در همین زمینه، ارایه شاخص کارآیی شیب اکسیژن مصرفی(OUES) و هنجاریابی آن در سال 2014 نشان از اهمیت این شاخص جدید دارد. هدف ما، با تاکید بر ارزیابی آمادگی قلبی تنفسی پسران، اعتبارسنجی شیب خط میان متغیرهای فیزیومتابولیک منتخب VO2,VCO2,VE, MFO, HR، هنگام (GXT) است تا به کمک آن سطح آمادگی قلبی تنفسی بچه ها، بدون نیاز به اجرای پروتکل درمانده ساز و پایین تر از آستانه لاکتات، ارزیابی شود. همچنین، نقش مداخلات بلوغ و عوامل آنتروپومتریک وزن بدن، BSA و LBM بر شاخصOUES ، که بتوان عملکرد دستگاه قلبی تنفسی بچه ها را ، در سطوح بلوغ طبیعی و غیرطبیعی (زودرس و دیررس)، با صحت و ایمنی بالایی بسنجد، قابل تامل است. 72 پسر نوجوان سالم از مدارس ناحیه دو شهرهمدان، با میانگین سنی (84/1±95/13) سال، و شاخص جرم بدن (37/3±91/19)، به دو گروه بلوغ طبیعی (33نفر) و غیرطبیعی (39نفر) تفکیک شدند. ظرفیت عملی آنها به روش گازآنالایزر طی پروتکل بیشینه هوازی، اندازه-گیری شد. همبستگی ظرفیت عملی با شیب خط عوامل منتخب فیزیومتابولیک و نیز مداخله بلوغ و ترکیب بدنی، بررسی گردید. شیب خط در متغیرهای فیزیومتابولیک، با VO2max از همبستگی معنی داری در کل زمان اجرا (R=0.74-0.95) و هنگام هشتاد درصد آزمون هوازی درمانده ساز برخوردار بود (R=0.70 – 0.94). ارتباط معنادار بالایی نیز در دو شاخص VO2max و OUES بدست آمد(R=0.95). اما این همبستگی در زمان رسیدن به آستانه لاکتات به دامنه (R=0.31–0.86) رسید. اختلاف معنی داری در ایندکس OUES بدون و با مداخلات آنتروپومتری وزن، BSA و LBM میان دو گروه بلوغ طبیعی و غیرطبیعی پسران مشاهده نشدP>0.05)). از سویی، ارتباط معنی داری بین VO2max و OUES نرمالایز شده با متغیرهای آنتروپومتری بدست آمد(R=0.81 - 0.91, P=0.00). شیب خط متغیرهای فیزیومتابولیک (VO2,VCO2,VE, MFO, HR) و OUES در مدل های رگرسیون خطی، برای سنجش عملکرد قلبی تنفسی پسران نوج