فرزاد ناظم

مواد و روشها: چهار هفته پس از MI جراحی ناشی از 40 رت نر به طور تصادفی به موارد زیر قرار گرفتند. 4 گروه (n = 10) : کنترل MI- کم تحرک (SED) ؛ MI- ورزش ( سابق ) ؛ MI- کم تحرک + ال آرژنین (SED + LA) ؛ و MI- ورزش + ال آرژنین ( سابق + LA ). گروه های سابق و سابق + LA به مدت 10 هفته بر روی تردمیل دوید. موش ها در ال آرژنین تحت درمان با گروه آب حاوی 4 درصد و L-NAME نوشید. قبل و بعد از برنامه های آموزشی، تمام افراد تحت استراحت اکوکاردیوگرافی . همچنین کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، مالون دی آلدئید و میلوپراکسیداز اندازه گیری شد. نتایج : برون ده قلبی، حجم ضربه ای و کوتاه شدن کسری در گروه سابق و سابق + LA معنادار بود. افزایش نسبت به گروه SED . عملکرد سیستولیک قلبی در گروه سابق + LA قابل توجهی بیشتر از سابق بود گروه . اندازه انفارکت ناچیز در پاسخ به ورزش کاهش می یابد. همچنین، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز بودافزایش در حالی که مالون دی آلدئید کاهش پاسخ نشان داد به تمرین ، اما هیچ تاثیری بر میلوپراکسیداز و کاتالاز شد . هیچ تفاوتی در فعالیت آنزیم بین گروه آموزش وجود دارد. نتیجه گیری: آموزش ورزش افزایش عملکرد سیستولیک بطن چپ با کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در رت مبتلا به سکته قلبی . به نظر می رسد که ال آرژنین را بهبود می بخشد بطن چپ تابع، اما هیچ تاثیری بر شاخص های استرس اکسیداتیو