قانون اساسی هرکشور به عنوان سند حقوقی و سیاسی، نظام حقوقی و سیاسی را در آن کشور شناسایی و طراحی می کند. در افغانستان نیز در چارچوب قانون اساسی کنونی، ساختار نظام حقوقی وسیاسی تعریف گردیده است اما در سند مزبور مؤلفه ها و عناصر نظام سیاسی کشور تلفیقی از رژیم های ریاستی و پارلمانی با برجستگی و تمایل بیشتر به نظام ریاستی شناسایی شده است. از این رو، در این پژوهش به بررسی ساختار حقوقی و سیاسی نظام افغانستان با توجه به شاخص های بارز و شایع نظام های ریاستی و نیمه ریاستی می پردازیم، تا نمایان گردد نظام سیاسی مقرر در قانون اساسی و رویه سیاسی در افغاستان، از کدام یک از نظام های بالا تبعیت نموده است. فلذا هدف این پژوهش برجسته شدن نوع نظام حقوقی و سیاسی افغانستان با در نظرداشت نظام های ریاستی و نیمه ریاستی و آشکار شدن آسیب های نظام سیاسی کنونی می باشد. بنابراین با توجه به مؤلفه های رژیم نیمه ریاستی مقرر در قانون اساسی و پدیدار شدن نهاد«ریاست اجرائیه» با تساهل و احتیاط می توان گفت نظام حقوقی و سیاسی افغانستان نیمه ریاستی ـ نیمه پارلمانی می باشد. اما آسیب های نظیر ضعف نظام حزبی، بومی نبودن قوانین، گسترده بودن اختیارات رییس جمهور، عدم تجانس سیاسی میان رییس جمهور و رییس اجراییه و... از شایع ترین موارد است که کلیت نظام سیاسی و حقوقی افغانستان را تهدید می کند.
