مشروطیت به عنوان یکی از مهمترین حوادث تاریخ ایران تاکنون از جهات مختلفی نگریسته شده است اما حقوقدانان سهمی در این مباحث نداشته اند. هدف تئوری مشروطیت و نیز دولت مشروطه تحدید قدرت بوده است تا قدرت نتواند به صورت بی حد و مرز اجرا شود و حقوق در این میان نقش قابل توجهی دارد زیرا یکی از مهمترین جهات محدود کردن قدرت از طریق حقوق و قانون است. در این تحقیق ما انقلاب مشروطیت ایران را با سه انقلاب و تجربه مهم مشروطیت در انگلستان، آمریکا و فرانسه از منظر اصول مشروطیت مقایسه نموده ایم. از میان اصول مشروطیت در این تحقیق مفاهیم قانون، تفکیک قوا، استقلال قضایی، پارلمان، نمایندگی و قانون اساسی را برگزیده ایم. در مورد هر مفهوم پس از نگاهی کوتاه به تجربه آن سه انقلاب مشروطه، دستاورد ایرانیان را از خلال نوشته های روشنفکران، گفتگوهای فقیهان و تجربه مجلس اول مشروطه مورد بررسی قرار داده ایم. ایرانیان عصر مشروطیت که برای نخستین بار با این مفاهیم آشنا می شدند توانستند گامی مهم و ارزشمند در راستای تکوین این مفاهیم کلیدی بردارند. به این ترتیب هم مفاهیم مدرن وارد ایران شد، هم در راستای تحدید قدرت کوشش هایی صورت گرفت و هم نهادهای جدید پدید آمد. مشروطیت نقطه آغاز تحدید قدرت و تکوین مفاهیم جدید در ایران بود و از این حیث گامی مهم و مرحله ای ارزشمند بود.
