ایرانیان نزدیک به یک سده است که با مفاهیم و دانش حقوق اشنا شده اند و از تاسیس دانشکده حقوق نزدیک به هشتاد سال می گذرد اما به نظر می رسد که تا کنون نتیجه این تلاش ها و کوشش ها مورد ارزیابی دقیق قرار نگرفته است به نظر می رسد کوشش های ایرانیان در این حوزه ها موفقیت امیز نبوده است و در این یک سده بیشتر تلاش ها معطوف به تکنیک های حقوق شده است و از از مباحث بنیادین و نظری غفلت شده است . به نظر می رسد تبارشناسی این مباحث ریشه در اشنایی ایرانیان با این مفاهیم دارد و سنگ بنای نخستین به درستی پی ریزی نشده است . هرگونه تلاشی برای نقد این میراث می تواند راه را بر آینده ما بگشاید
