رشد و عملکرد گیاهان در بسیاری از مناطق دنیا تحت تأثیر تنش های محیطی مختلف محدود می شود. وجود فلزات سنگین در خاک، هوا و آب یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که می تواند منجر به کاهش رشد و تولید محصول شود. در پژوهش حاضر تأثیر فلزات سنگین سرب، نیکل و کادمیوم در چهار سطح با غلظت های صفر (شاهد)، 25، 50 ،100 پی پی ام بر روی برخی فاکتورهای جوانه زنی، سیتولوژیکی و محتوا و الگوی باندهای پروتئینی پیاز سفید Allium cepa و همچنین اثر تعدیل کنندگی سالیسیلیک اسید (غلظت 100 مولار) و نانوذره سیلیکون (غلطت 100 پی پی ام) بر آسیب های حاصل از اعمال تنش فلزات سنگین، در محیط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. جهت مطالعه، تیمارها بر روی گیاهچه حاصل از بذر اعمال گردید، سپس ریشچه گیاهچه ها در فیکساتور مناسب تثبیت گردیده و با روش اسکواش ویژگی های سیتولوژیکی مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعات پروتئینی نیز با روش الکتروفورز و مطالعه الگوی باندهای حاصل انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد که میزان درصد جوانه زنی بذرها و طول ریشچه گیاهچه ها تحت تیمار با فلزات سنگین کاهش معنی داری با گروه شاهد دارد. همچنین کاهش معنی داری در شاخص میتوزی و افزایش ناهنجاری های کروموزومی از قبیل چسبندگی کروموزومی، پل های کروموزومی، تغییرات هسته ای و ... بین گروه شاهد و گروه های تحت تیمار مشاهده گردید. مطالعات نشان داد که افزایش محتوای پروتئینی (که برای مقابله با تنش فلزات سنگین ساخته شده اند.) و تغییر در الگوی باندهای پروتئینی حاصل، از دیگر تغییراتی بود که بین گروه های شاهد و تحت تیمار مشاهده شد. همچنین مطالعات نشان داد که پیش تیمار با سالیسیلیک اسید و نانوذره سیلیکون سبب کاهش آسیب های حاصل از تنش در تمام موارد و همچنین سبب افزایش میزان محتوای پروتئینی در گیاه شد که این افزایش محتوای پروتئینی سبب افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش می گردد.
