این تحقیق به منظور بررسی اثر محتوی نسبی اطلاعات جمعیت مرجع (وراثت پذیریx اندازه جمعیت مرجع) بر صحت پیش بینی ارزش های اصلاحی ژنومی انجام شد. به این منظور، ژنومی متشکل از 3 کروموزوم هر یک به طول 1 مورگان شبیه سازی شد که روی هر کدام 1000 نشانگر تک نوکلئوتیدی دو آللی (SNP) با فراوانی اولیه یکسان 5/0 به طور یکنواخت پخش شدند. تعداد جایگاه های صفات کمی (QTL) به میزان 10% از تعداد SNP ها در نظر گرفته شد ( QTL300). سناریوهای مختلف از اندازه جمعیت مرجع (1111، 1539، 2000، 3030 و 4000 فرد) و وراثت پذیری (25/0، 33/0، 50/0، 65/0 و 90/0) در نظر گرفته شد. پیش بینی ارزش های اصلاحی ژنومی با استفاده از روش بهترین پیش بینی نااریب خطی ژنومی (GBLUP) انجام شد. با افزایش اندازه جمعیت مرجع از 1111 فرد به 4000 فرد صحت پیش بینی ارزش های اصلاحی ژنومی به میزان 22 درصد افزایش یافت. در ضمن، با افزایش وراثت پذیری از 25/0 به 90/0 صحت پیش بینی ارزش های اصلاحی ژنومی 60 درصد افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد مادامی که محتوی نسبی اطلاعات جمعیت مرجع (وراثت پذیری x اندازه جمعیت مرجع) ثابت بماند، صحت پیش بینی ژنومی تغییری نخواهد کرد و بنابراین برای ارزیابی ژنومی صفات با وراثت پذیری پایین، جهت حصول صحت پیش بینی قابل قبول، لازم است که اندازه جمعیت مرجع افزایش یابد.