به منظور بررسی تأثیرغلظت های مختلف سیلیسیم در کاهش تنش سرمایی گیاهچه های خربزه، این تحقیق بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در سال 1394 در دانشگاه بو علی سینای همدان انجام شد. فاکتور اول، تنش 0/ 2 و 20 درجه سانتی گراد (دمای شاهد) و فاکتور دوم، شامل تغذیه سیلیسیم در چهار سطح صفر (شاهد)، 1 ، سرما در سه سطح 0 و 1 و 2 میلی مولار از منبع سیلیکات پتاسیم بود. نتایج نشان داد با کاهش دما، سطح مقطع برگ، وزن تر و خشک شاخساره، کاهش یافت. درگیاهان تیمار شده با غلطت 1و 2 میلی مولار سیلیسیم سطح مقطع برگ افزایش یافت، اما تأثیر سیلیسیم بر وزن تر و خشک گیاهان، معنی دار نبود. با افزایش سطح تنش، نشت یونی برگ و پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء، افزایش یافت و بیش- در تنش (RWC) ترین میزان آنها دردمای صفر درجه سانتی گراد و تیمارهای شاهد بدست آمد و همچنین محتوای نسبی آب برگ سرما کاهش یافت. استفاده از تیمار 1 و 2 میلی مولار سیلیسیم، تحت تنش سرما باعث کاهش نشت یونی و پراکسیداسیون غشاء و افزایش محتوای آب نسبی برگ شد. به نظر میرسد سیلیسیم توانسته است رشد گیاه خربزه رادر شرایط تنش سرما، با کاهش پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء و نشت یونی ونیز حفظ محتوای آب برگ ها بهبود بخشد و افزایش تحمل گیاه به سرما را فراهم آورد.
