توسعه ورزش در سطح جامعه موجب پیشرفت نیروی انسانی و کاهش عوارض زندگی شهری و ماشینی می‌شود. توجه به زیرساخت‌ها و اماکن ورزشی و حفاظت و نگهداری از آنها پایداری در فعالیت‌های ورزشی را موجب می‌گردد. در این میان ورزش اسکی با توجه به شرایط خاص آنها تنها در برخی از نقاط که شرایط اقلیمی، طبیعی و همچنین زیرساخت‌های انسانی کافی وجود داشته باشد، امکان انجام را دارد. شهر همدان از جمله مکان‌هایی است که با دارا بودن پیست اسکی تاریک‌دره از چند دهه گذشته همواره به عنوان یکی از مقاصد گردشگری زمستانی مطرح بوده است. با این وجود به دلیل برخی از مخاطرات طبیعی، اقلیمی و تکنولوژیکی در طی سالیان اخیر، فعالان اسکی را با دغدغه‌های اساسی روبرو نموده است. بر این اساس، هدف این پژوهش بررسی امکان سنجی فرایند مدیریت بحران در پیست اسکی تاریک‌دره همدان می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل فعالان حوزه اسکی، کارشناسان اداره تربیت بدنی، اساتید دانشگاهی و خبرگان حوزه مدیریت بحران می‌باشد. اطلاعات و آمار مورد نیاز به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی جمع آوری شده است در روش کتابخانه‌ای اطلاعات و پیشینه پژوهش و مدل‌های مفهومی مرتبط با اسکی و مدیریت بحران مورد بررسی قرار گرفت و داده‌های مربوط به پیست اسکی و مخاطرات مربوط به آن جمع آوری شد. در پژوهش‌های میدانی نیز اطلاعات مورد نیاز در بازدیدهای متوالی از پیست اسکی و مسیر دسترسی به آن و همچنین ادارات مرتبط همانند اداره کل راه و شهرسازی،نیروی انتظامی، مدیریت بحران استانداری وهلال احمر جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های ANP و GIS استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که مهمترین مخاطرات اثرگذار بر پیست تاریک دره و مسیر دسترسی به آن به ترتیب عبارتند از: برف سنگین با 20612/0، مخاطرات حمل و نقل جاده ای با(15891/0)، یخ بندان با (12482/0)، کولاک برف با (09510/0) می باشند. همچنین سایر مخاطرات اقلیمی ، طبیعی و انسانی در فرسودگی و ناکارآمدی و افزایش ریسک خطر برای ورزش اسکی موثر می باشند. براین اساس راهکارهایی مبتنی بر اصول و سیاست های مدیریت بحران جهت افزایش توانمندی و پایداری تأسیسات و اماکن پیست اسکی ارائه شد.
