بررسی وضعیت مناطق از نظر دسترسی به شاخص های خدماتی این امکان را برای برنامه ریزان فراهم می کند تا هنگام تحریری برنامه ها و تخصیص اعتبارات واقعیات را مدنظر قرار دهند و توسعه همسطح مناطق کشور را مورد توجه قرار دهند به همین خاطر پژوهش حاضر بر آن بوده است تا جایگاه هر یک از استانهای ایران را از نظر برخورداری از شاخص های توسعه ارتباطات مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد رویکرد حاکم بر این پژوهش از نوع کمی-تحلیلی است و متغیرهای مورد بررسی 15 مورد و تکنیکهای به کار گرفته شده تکنیک سنجش سطح تمرکز ضریب توزیع و ضریب ویلیامسون بوده است نتیجه پژوهش حاکی از آن است که مدل های مذکور تمرکز شاخص های توسعه ارتباطات را در برخی استان های کشور نشان می دهد روند ضریب ویلیامسون برای 15 شاخص ترکیبی ارتباطات در استان های کشور توزیع نامتعادل خدمات ارتباطی را نشان می دهد مدلهای سنجش تمرکززدایی نشان می دهند که در زمینه شاخص های فناوری به مرور زمان به سمت تمرکززدایی و توزیع اسپرال پیش میرویم و این از علائم عصر اطلاعات و تبدیل شدن به دهکده جهانی است
