پس انداز امر معقول و شناخته ای شده است که همه افراد جامعه، حتی کودکان اقدام به آن می کنند. اهمیت پس انداز باعث شده است که بسیاری از اقتصاددانان، جامعه شناسان و روانشناسان در این حوزه به مطالعه بپردازند، امّا مطالعه رفتار پس انداز در کودکان نادیده گرفته شده است. لذا هدف از پژوهش حاضر مطالعه رفتار پس انداز کودکان و چگونگی و چرایی این رفتار در بین آنان است. جهت این امر از دو نظریه روانشناسی اجتماعی و جامعه شناسی بهره گرفته شده است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و رویکرد نظریه زمینه ای صورت پذیرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه عمیق می باشد که از 40 کودک دختر و پسر همدانی در مقطع ابتدایی و والدین آنان بدست آمده است. مصاحبه با والدین جهت چگونگی آموزش رفتار پس انداز در خانواده و تاثیرپذیری کودکان از رفتارهای پس انداز والدین می باشد. طبق نتایج بدست آمده سبک زندگی والدین و استفاده از الگوهای زبانی به عنوان شرایط مداخله گر، آموزش استفاده بهینه و دادن پول توجیبی به عنوان استراتژی و طبقه اجتماعی به عنوان شرایط زمینه ای تأثیرگذار بر رفتار پس انداز کودکان هستند. طبق مقولات به دست آمده مقوله هسته با عنوان "میل به پس انداز" نامگذاری شد.
